Son günlerin tabiri caizse modalaþmýþ, biraz da kliþeleþmiþ söz öbeðidir; ortamý germek. Ortam neresidir, gerilen kimdir ya da nedir?
Ortam, elbette toplumun yaþadýðý mekândýr, gerildiði varsayýlan ise mekânda yaþayan insanlardýr. Ortamýn sakinleri insanlar olduðuna göre varsa bir gerilme olayý, germe olayýný gerçekleþtiren de yine insandýr. Peki, kim bu insanlar? Halk mý, halkýn bir bölümü mü, yoksa germe iþiyle görevlendirilmiþ þahsýna münhasýr kiþiler mi?
Elbette bu sorunun bir muhatabý var. Ama bu muhatap konusunda fikir birliði yok. Ona göre ben, bana göre o. Herkese göre birileri. Hani bir hikâye vardýr ya: Hikâyemiz; Herkes, Birisi, Herhangi Biri ve Hiç Kimse adlý dört kiþi hakkýnda...
Yapýlmasý gereken önemli bir iþ vardý...
Herkes, Birisi’nin bu iþi yapacaðýndan emindi.
Gerçi iþi, Herhangi Biri de yapabilirdi.
Ama Hiç Kimse yapmadý...
Birisi buna çok kýzdý. Çünkü iþ Herkes’in iþiydi.
Herkes, Herhangi Biri’nin bu iþi yapabileceðini düþünüyordu.
Ama Hiç Kimse, Herkes’in yapamayacaðýnýn farkýnda deðildi. Sonunda; Herhangi Biri’nin yapabileceði bir iþi, Hiç Kimse yapmadýðý için, Herkes, Birisi’ni suçladý… Ýþte ortamý germe halimizi anlatan herkesin birisini suçladýðý manzara ile karþý karþýyayýz.
Bunu günümüz günceline uyarladýðýmýzda manzaramýz þundan müteþekkildir:
22 Temmuzda bir seçim yapýlmýþtýr. Bu seçime gidilen yol biraz sancýlý olmuþtur. Kimilerine göre ortam oldukça gerilmiþtir. Kimilerine göre bu gerilmenin sebebi mecliste çoðunluðu bulunan partinin cumhurbaþkanlýðý seçiminde kendi adayýný topluma dayatmasýndan kaynaklanmýþtýr. Bu suçlamayý yöneltenlerin fevkalâde savunma hattý hümayunu oluþturmalarýndan dolayý cumhur reisi seçilememiþtir. Tek çýkar yol demokrasinin kurallarýný iþletip erken seçim yapmak olmuþtur.
Yaz sýcaðýnda seçim mi olur? Herkes tatildeyken kim sandýk baþýna gider vaveylalarý da ortamý germek isteyenlerin malzemesi olmuþ ancak Türk milleti yaz sýcaðýnda da saðduyusunu kullanarak demokrasiyi iþletmesini bilmiþtir. Yapýlan seçim, yýllardýr özlemi duyulan yönetimde istikrar ve temsilde adalet anlayýþýný yansýtmýþ ve ülke yeniden rahat bir nefes alarak demokrasinin iþleyiþi saðlanmýþtýr. Neticede hükümet ekseri bir oy potansiyeli ile güven tazeleyerek yeniden iktidar olmuþ ve 11. cumhur reisi de seçilmiþtir.
Tam her þey güllük gülistanlýk oldu derken, iktidar partisi muhalefetin de desteðiyle, yýllardýr süren üniversite önlerindeki dramý, anayasanýn iki maddesinde deðiþiklik yaparak, var olan özgürlük alanýný geniþletmiþtir.
Bu yapýlan özgürlük atýlýmý ortamý germek isteyenlere fýrsat sunmuþ ve “411 el kaosa kalktý” manþetiyle özgürlüðü bu millete kaos olarak sunmuþlardýr.
Onlarýn kaos manþetine hazýr kýta bekleyen diðer kaos tacirleri hemen devreye girerek ortamý germek adýna ne varsa ellerinden geleni arkalarýna koymamýþlardýr.
Daha altý ay önce on altý milyon beþ yüz bin kiþinin oyunu alan iktidar partisine akýl almaz sebeplerden (yasa teklifi vermek, özgürlükleri savunmak, yasa çýkartmak gibi) ve yayýmlandýðýnda yalanlanmýþ gazete haberlerini toplayarak kapatma davasý açmýþlardýr.
367 hayalinin fikir babasý emekli eski hukukçu “Yüzde 97 de oy alsalar kapatýlmalýdýr” diyerek hukuku yönetmeye ve yönlendirmeye devam etmiþ ve etmeyi de sürdürmektedir.
Anayasa mahkemesi üyeleri, anayasanýn 104. maddesinin açýk hükmüne raðmen cumhurbaþkanýný da yargýlamayý kararlaþtýrmýþlardýr.
Vel hâsýl, bu yapýlanlar toplum nezdinde karþýlýk bulmadýðýndan ortamý germek isteyenler ve ortamý gererek rant elde etmek isteyenlerin, iktidarýn ellerini kollarýný baðlamaya çalýþarak baðýra baðýra “Ey iktidar partisi ortamý germeyin, sakin sakin kaderinize (kapatýlmaya) razý olun, anayasayý deðiþtirmeye kalkmayýn, hele hele referandumu asla düþünmeyin” çýðlýklarý atmasý bizce ortamý germenin daniskasýdýr, bu biline.
Bu daniskadan ülke ve halk zarar görmektedir. Zira ekonomi global krizin de etkisiyle alarm vermeye baþlamýþtýr. Halk biraz daha fakirleþmiþ ve ortamý germek, halkýn ekmeðinin gramajýnýn biraz daha küçülmesine sebep olmaktadýr.
Yüzde 47’yi yok sayma fikriyatý, insanlardaki demokrasi inancýnýn sarsýlmasýna neden oluþturmaktadýr. Oysa demokratik (geliþmiþ) ülkelerde halkýn demokrasiye olan inancýný kuvvetlendirmek, pekiþtirmek ve halký baþka arayýþlara sevk etmemek amacýyla, halkýn demokratik özgürlük talepleri ileri safhada geliþtirilmekte ve korunmaktadýr.
Son yýllarda duble yollar, TOKÝ konutlarý, nema ödemeleri ile eðitim, saðlýk, sosyal, ekonomik ve hukuki alanlar baþta olmak üzere birçok alandaki devasa geliþmeleri ile bölgesel güç haline gelen ülkemizi kýsýr tartýþmalarýn içine ve dar çerçeveye hapsetmek ne ülkemize, ne kriz tacirlerine, ne de kadirþinas halka yarar. Bu yarasa yarasa Türkiye’nin ilerlemesini arzulamayan yarasalara yarar.
Kriz tacirlerine bir de biz seslenelim:
“Ey Tâcirler”:
“Ortamý germeyin.”, “Halkýn ekmeðiyle oynamayýn.”, “Ülkemizi küçük düþürmeyin.”, “Terör ile mücadeleye darbe vurmayýn.”, “Bu kadirþinas millete özgürlüðü çok görmeyin.”, “Þiddete dönüþmeyen düþünceyi suç olarak lanse etmeyin.”, “Karnýndan konuþan bireyler yerine, toplum önünde fikirlerini rahatça ifade eden bireyler haline gelmemize yardýmcý ve destekçi olun.”, “Hepimizin ayný gemide olduðunu unutmayýn.”
Kendinize ve toplumunuza iyi bakýn.
Selâmetle.