Yürüyorum o koca þehrin yaðmurunda karanlýk sokaklarda, yorgunum çaresizim sanýrým yavaþ yavaþ aþýk oluyorum sana ve bunun anlamýný gayet iyi biliyorum; gözyaþlarým… sadece onlar olur yanýmda her zaman ki gibi iyi yol arkadaþýdýrlar iyi sýrdaþtýrlar öyle dalga geçer gibi bakma bana, anlatmak istersen seni çok iyi dinlerler ama anlatamazsan da akýp giderler damla damla avuçlarýndan,bomboþ kalýr ellerin o koca þehrin ayazýnda sokak lambalarý bile aydýnlatamaz karanlýðýný üzerinde yürüdüðün kaldýrýmlar bile inanamaz sana, ne kadar kaçsan da sakak köpeklerinden , yinede vazgeçmezler kovalamaktan, seni kovalamazlar aslýnda içindeki yalnýzlýðý kovalarlar ama sen söylemedin ya býrakmadýn ya o soðuk gecelerde köpeklerin aðzýna o yalnýzlýðý iþte o yüzden acý çekersin ýsýrýlýrsýn …