Müzik söylenemeyeni, ama sessiz de kalýnamayaný anlatýyor. -Victor Hugo |
|
||||||||||
|
sen ve ben... Ýþte bu yüzdendi biz olma çabasý. Bu çabanýn içinde sen, seni sen yapan herþeyinle vardýn artýk; ben, beni biliyordum zaten. Seni tanýdýðým ölçüde sen sen oluyordun ve tanýdýkça seni büyüksedim içimdekini. Sonra, çölleþmiþ yüreðimde bir kaktüs oluyordun yüreðimdeki susuzluða çare olan. Bezen sen isimli bir yýldýz karanlýðýmý aydýnlatan; gündüzümde sadece görmek isteyenlerin görebildiði kamerim oluyordun oluyordun, hem de dolunay haliyle; yani farkýndaydým ben senin. Velhasýl ne kadar aydýnlýk varsa evrende, adýndan geçiyordu ve sen her geçen gün büyüyordun yüreðimde, herþeye raðmen... Yüreðim bendim,yüreðimdeki de sen yani sen ve ben yani biz... vakitsiz, sorgusuz bir geliþti seninkisi! sen dýþýnda herþeyin farkýndayken, tek bir soruyla giriverdin yüreðime... Sonra,yüzlerimizde on iki baþarýsý mutluluðu ardýndan var oluþ mücdelemiz... Her bir bedende var olmaya çalýþan iki ayrý yürek Artýk yarým sol yanýmdýn Artýk seni sen yapan þey deðil, beni ben yapanlar deðildi bizi bize yaklaþtýran. Artýk bizi biz yapan þey vardý; Sevgimiz! Baþlangýcýmýz, içimizdekini bitirmek için deðil büyütmek içindi, ve zamaný dikenlerimizin törpüsü diye seçtik o olmadýðýný düþündüðümüz dikenlerimizin. yoktu bizde zaman diye bir þey biz bizimleyken. Madem emek istiyordu sevgi büyümek için, büyütecektik onu. Bir kere uzatýlan el tutulduysa býrakýlmayacaktý. törpü diye seçilen, bizde olamayan zaman gübre oldu dikenlerimize Býrakýlmayacaðý söylenen eller daha tutulmadan býrakýldý! Zýtlar var edermiþ birbirini geceyle gündüz,aþkla nefret, sen ve ben gibi ama var oluþ mücadelemizde bile var edememiþiz bizi var diyememiþiz! Oysa ne kadar da zýttýk ve bir o kadar da eþtik birbirimize! Yaþantýmýz, sevgiye özlemle eþti özlemlerden öteye adýmlar kilitlendi. Hiçbir þey sonsuz deðildi ve herþey baþladýðý yerde son bulurdu baþladýðýmýz yerdeyiz þimdi... di'li geçmiþ zamanlarda yaþarken sanýrým sanýlardan öteye geçemedik. Bu yüzdendi içimizden taþan özlem volkanlarý... ne sen beni seviyor-dun ne de ben seni, içimizdeki, var olduðunu sandýðýmýz aþk isimli bir sanýymýþ aþk isimli bir kurþun! ve acýtýrmýþ iyileþince kurþun yarasý! caným acýyor þimdi... unutuyorum ben seni ve kim bilir belki unutmuþumdur! Her ayrýlýk, kopan her parça iz býrakýr þimdi üreðimde koca bir iz var! ve aklýmda tek þey; Biz,birbirimize çarpýlmýþ birler deðilmiþiz Biz,birbirimizin toplamýndan baþka bir þey deðiliz. sen ve ben... þimdi, bana bir 've' kadar uzak olduðunu düþünüyorum bana bir yýldýz kadar yakýn! þimdi, savaþýmdam galip gelen yanlýþ anlaþýlmalar! yani yokmuþ BÝZ diye bir þey....
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Reyhan ÖZAYKAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |