Kaleli;
Gönül köþesinin bir tarafýna
Koymasam incinir, koysam incinir
Sözü derim, sýðýnýrým affýna
Saymasam incinir, saysam incinir.

Zemheri;
Gönül köþenizin uygun yerine
Sýðýnýrým inmem fazla derine
Ilýman yer yeter kul Ay_ser’ine
Sarmasan üþürüm, sarsan üþürüm.

Kaleli,
Nere gitsem bu sultanýn elinden
Almak için çok uðraþtým ilinde
Kurtulamam güllü geven dilinden
Duymasam incinir, duysam incinir.

Zemheri;
Gideceðin o yer gönül hanemdir
Belki geri duruþ boþ bahanemdir
Senden geliyorsa, en þahanemdir
Sarmasan üþürüm, sarsan üþürüm.

Kaleli;
Bilen iner serzeniþin köküne
Gel de dayan zemherinin yüküne
Bana göre muhannetin tekine
Uymasam incinir, uysam incinir.

Zemheri;
Yüküm aðýr deðil incitmez caný
Bu can incitemez, içten canâný
Hele içten içe sevda yananý
Sarmasan üþürüm, sarsan üþürüm.

Kaleli;
Beni ne anlasýn yýlan, çýyanlar
Gönlümü gönüllü olanlar anlar
Kaleli'yi baðýþlasýn duyanlar
Caymasam incinir, caysam incinir.

Zemheri;
Gönlüne gönüllü kýlavuz olsam
Ta þah damarýnýn içine dolsam
Zemheri gülüyüm, açmadan solsam
Sarmasan üþürüm, sarsan üþürüm.


Zülfikar Yapar Kaleli