sustuk... nedenini tahmin bile edemeyeceðimiz
kadar sükunet içinde dillerimiz. hiç birbirimizin olamadýk mý diyorum kendime? sorularý cevaplýyorum.. rüya mýydý, yanlýþ mýydý, yalan mýydý, göz yanýlmasý mýydý benimkisi... mecnun gibi görülürdün, öyle bir aþktý ki seninki diðerlerinin aþkýný alt üst etmen bir bakýþýnla gerçekleþirdi.. göz yaþlarýn... göz yanýlmasý mýydý benimkisi?

yoruldum...

hani çok severdik, ayrýlýk ölümdü hani.. bu kadar çabuk mu kurtarabildik kendimizi.. yani bu durgun denizin gemileri fýrtýnada nasýl sað salim limana ulaþtý?

ne kadar da güvenmiþim sevgine, ne de aldanmýþým dünyanýn sahte hislerine.. þimdi gelsen ve desen ki sevdim seni.. inanýr yine bu kalp, bilirim. kadýn kalbi ne de olsa.. söylenecek çok söz yok ona. inanmaya odaklý programlýyor kendini..

yani... aðlayasým var. aptallýk bu yaþananlar.. sen prens ben pamuk prenses... masaldan kovulmuþ bir kül kedisi karakterini yaþýyor benliðim. ve hala içimden bir ses: 'gel artýk' diyor sana!!!

gel artýk.. sana inanacaðýma o kadar eminim ki... tüm cümlelerine kulaklarým ikamet edecek. söyleyeceklerin havada kalmayacak.. korkuyorum

sensizlikten...

içimden bir ses ' gel artýk' diyor.. kalmadý takati.. gel artýk

korkuyorum neden? güne 1-0 maðlup baþlamaktan... inanmak istiyorum sevgine. bildiðim erkeðin sahte çýkmasý ürkütüyor sade..
yüreðime söz geçiririm geçirmesine de.. gel artýk diyor içim dýþým.. her yaným...