Çocukluðumun sade dondurma kývamýndaki hülyasý.
Turna katarlarýnýn yükü yüreðimdeki hatýrasý.
Ömrümü sebil etmek isterken ayrý düþtüðüm,
Þehirlerin en hasý gönlümün yurdu,sevdamýn yuvasý.
Güneþ perisi Mersin, yalan gerisi Mersin.

Hasretini dokurum ayrý geçen zamanlarda.
Dönülmez seferlere mahkum limanlarda.
Hatýralarýnýn tuzu hâlâ genzimi yakar.
Senden ayrý geçen hasret kokulu akþamlarda.
Özlem perisi Mersin, yalan gerisi Mersin.

Bir þehir bir fanice ancak bu kadar sevilir.
Baðrýndan nice bin güzellikler derilir.
Ufkumu süsler çocukluðumdan kalan resmin.
Hatýran baðrýmdan kopar da geceye serilir.
Kentler perisi Mersin, yalan gerisi Mersin.

En sade en güzel þehrisin ömrümün hâlâ.
Otað oldun bana ve küllenen sevdama,
Yaslý günlerimde de bayramlarýmda da.
Ýçimi ýsýtan, beni kuþatan anýlarýmla.
Ömrümün varý Mersin,yalan gerisi Mersin.
Ankara,16.02.2008 Ýbrahim KÝLÝK