Tüm aþk þarkýlarý beynimin içinde dönüp bir söz oluþturmaya çalýþýrken ben seni düþünüyorum. Hepsinden bir parça alýp hangisi beni anlatýyor diyorum. Ama hiçbiri aradýðým olmuyor. Sayfalarca yazý okuyorum birisi ayrýlýðýmýn yarasýna merhem olur diye. Ama hiç biri geçirmiyor acýmý. En sonunda ben kendimi anlatmalýyým diyorum. Bu sefer kelimeler senin için dönüyor aklýmda. Sana olan sevgimi anlatmak için hepsi sýraya girmeye çalýþýyor. O bakýþýn, o sesin, o sözlerin hepsi tekrar tekrar aklýmdan geçip beni acý uçurumlarýna yuvarlýyorlar. Hala aklýmda neden sorusu dolanýp duruyor. Neydi sorun diyorum. Ben onu bu kadar severken neden ayrýlmak istemiþti? Artýk beni sevmiyor muydu? Yoksa onu sýkmýþ mýydým? Yoksa uzaklýða mý yenik düþmüþtü sevgimiz? Neden bana bir cevap bile vermemiþti? Neden benimle konuþmaktan çekinmiþti? Yoksa baþka birini mi seviyordu? Tüm söyleceklerini kabul edecekken niye benimle konuþmuyordu? Konuþursam ayrýlamam da neyin nesiydi? Eðer konuþtuðumuzda ayrýlamayacaksa beni hala seviyor muydu? Eðer seviyorsa niye ayrýlalým demiþti? Konuþursa sadece benim halime üzüleceði için mi ayrýlamayacaktý? Neden bir cevap vermiyordu? En önemlisi ben ne yapmalýydým? Her aklýma geldiðinde derin hayallere dalan ben onu unutmaya mý çalýþmalýydým? Ama nasýl yapacaktým ki onu bu kadar severken? Her güne onu düþünerek baþlayýp, her an onu düþünürken, ondan gelen en ufak bir mesaj bile tüm günümün mutlu geçmesini saðlarken, onun seni seviyorum demesini duymak dünyanýn en güzel mutluluðuyken ve her akþam onu düþünerek uyurken nasýl olurdu da unuturdum onu? Nasýl yapardým bunu? Ama en kötüsü ben bunlarý düþünürken o neler düþünüyor diye düþünüp aklýmdan kendi azap senaryolarýmý yazmak. Peki, benden nasýl isterdi bunlarýn hiçbiri olmamýþ gibi onu unutmamý hem de aklýmda bunca soruyu yanýtsýz býrakmýþken?