Dað-Der’in Ünidað ile birlikte Uludað Üniversitesi Bahar Þenlikleri’nde Yörük Çadýrý kurmasý artýk gelenekselleþti.

Hâl böyle olunca ‘bizim’ çadýrýmýzdan baþkaca gözleme yapan çadýrlar da vardý. Hazýr yufkadan da olsa gözleme bu can mý dayanýr? Mis gibi kokuyor mübarek. Onlarýn da baþý kalabalýktý.

Bu yýl þenliklere Sertap Erener, Hayko Cepkin, Þebnem Ferah, Hüseyin Turan, Duman ve söylemesi ayýp olmasýn ben katýldým. Bizim katýlmamýz ‘iþ’ düzeyinde olsa da üniversiteli arkadaþlarla hoþça vakit geçirdik.

Yörük Çadýrýnýn otantikliðinde koyun keçi çanlarý piþen gözlemelere ve acýkan karýnlara çaldý.

Türlü konuklarýmýz oldu. Eðitim fakültesi dekaný ve yardýmcýsý. Alanda görevli yüzbaþýlarýmýz. Yöreden hocalarýmýz. Öteki fakültelerden öðretim üyeleri ve birçok deðerli insan katýldý.

Ýçinde yer aldýðým Bursa’da 2023 hareketi Genel Sorumlusu Aybars Yýlmaz ve yine bu hareketin öncülerinden olan Nurettin Yamankaradeniz hocamýzla sohbet etme fýrsatýný yakaladýk. Dað-Der Genel Baþkaný Erkan Aydýn, Ýl Genel Meclis Üyemiz Þaban Fethi Yýldýz ve üniversitede elimiz ayaðýmýz olan Kriz Ýrtibat Merkez Baþkaný Ramazan Üzü halimizi hatýrýmýzý hep sordular. Ünidað Baþkaný Mustafa Þahin yorulmak bilmeyen bir koordinatörün ustalýðýndaydý. Ki ona da bu yakýþýrdý.

Bursa Gençlik Konseyinden konuklarýmýz oldu. Eski milletvekilimiz Faruk Anbarcýoðlu’nu konuk ettik. Yöre’ye dair hep bir þeyler konuþuldu kýl çadýrýn altýnda. Misafirperverliðimize ve gözlemelerin tadýna herkes hayran kaldý. Boþ kaldýðýmýzda hep leziz gözlemelerden atýþtýrdýk.

Kocakavacýk’tan, Gelemiç’ten öteki köylerden ablalarýmýz gözleme açtýlar. Piþirmelerine yardýmcý olduk. Fotoðraf makineleri üzerilerinden hiç çevrilmedi. Belli ki kültüre aç bir gençlik var.

Çadýrda yer alan eski usul iþlemeler, yazmalar, orak, dirgen vb. aletler Akçader’den temin edildi. Onlara bu güzide eserleri koruduklarý için teþekkür ediyorum. Hâsýlý güzel bir tanýtým oldu. Yöremizi bilmeyenler, merak edenler bizlerden birebir dinleme fýrsatýna eriþti. Kimiz kýzlar Yörük kefiyelerini boyunlarýna takýp þenlik alanýnda turladýlar. Allý yeþilli Yörük kýzlarýný az da olsa anýmsattýlar. Hem de Yörük Türkmen geleneði olduðunu dosta düþmana bir kez daha göstererek.

Kefiye’den bahsetmiþken belki ilk kez duyanlar olabilir. Biraz açýklamak da yarar var:

Oðuz Türkleri Orta Asya' dan Mahan bölgesi Merv' den Anadolu' ya göçü baþlattýklarýnda yolda önceden gidenleri tanýyabilmeleri için bir iþaret olmasý gerektiðini düþünürler.

Büyükler bu iþaretin ne olabileceðini düþünürken yaz yaðmuru yaðmaya baþlar ve kýsa süre sonra diner. Yaðmurdan hemen sonra gökte bir gökkuþaðý oluþur, içlerinden biri ve "iþte parolamýz bu renklerden oluþsun "der. Çadýrda bulunan ulu aksakallýlar bunu kabul ederler ve Gök kuþaðýnda bulunan renklerden kumaþlar dokuyarak her rengin anlamýný da açýklarlar

Derler ki;

BEYAZ RENK: Duruluðu, sadeliði ve temizliði ifade etsin.
YEÞÝL RENK: Ýmanýmýzý, muradýmýzý ve Ýslam' ý temsil etsin.
MOR RENK: Hoþgörüyü, affediciliði ve sevgiyi ifade etsin.
KIRMIZI RENK: Bayraðýmýzýn rengini ifade etsin.
SARI RENK: Ýþi, bolluðu, bereketi, buðday baþaðýný temsil etsin.

300 yýl süren göç müddetince yolda birbirini, bu renklerden dokunmuþ kumaþlarý omuzlarý üstünde örtülü gören ve tanýyan kardaþlar, karýndaþlar, karþýlama ve buluþmadan haz duyduklarý için birbirine tanýmaya vesile olan bu parolaya KEFÝYE demiþlerdir. Ne yazýk ki bu TÜRK geleneði olan Kefiye daha sonra ad deðiþtirerek poçu,poþi gibi isimler almýþ ve alakasý olmayan guruplar ve topluluklar bunu kendilerine mal ederek bu renklerden çeþitli anlamlar çýkartmaya çalýþmýþlardýr. KEFÝYE bir Yörük Türkmen geleneðidir.