Us ayrý bir kimliksizliði büyütmeye baþladýðýnda kayboluyor tüm anýlar.... ve kesintisiz bir acýyla yamyassý olmuþ ruhuna yaptýðýn iþkenceler giderek anlamsýzlaþýyor orada... Dört duvar... bulamaç haline gelmiþ bir geçmiþle kaplýyorsun tüm bedenini... kozaya girmiþ bir kelebek gibi.. sanki sen orada kaldýðýn müddetçe, geçmiþ mukozan seni sýcak ve güvende tutacak... sanki artýk ‘dýþ dünya' olarak tabir ettiðin ve etkilerini giderek daha derinden yaþadýðýn þey ile aranda olan o ince zar seni koruyabilecek... Anlamsýz bir yanýlsamanýn ve çocukça bir avuntunun peþine takýlýp, gerçekle arandaki tüm baðlardan sýyrýlýyorsun...

Gerçek... ve senin gerçeði duyumsayýþýn... olmayanýn peþinde kendini yeniden var etmeye çalýþmanýn mantýksýzlýðý... hiç büyümemiþ olmayý isteyiþin... çünkü çocuk kalmak bedenini ve ruhunu özgür býrakacak bir anahtar gibi.. Bu da farklý bir yanýlsama.. Çünkü çocuklar asla özgür deðildir... yarým býrakýlmýþlýðýna çare çocuk olman deðil, senin kendini tamamlaman...

Lütfen aðlama artýk... Biliyorum her þey yeterince zor... Dünya senin kabuðun altýnda ezilecek kadar küçük.. Ama sen varoluþu anlamlý kýlan ruh... Seninle olmak öylesine güzel ki... Tüm yarým býrakýlmýþlýklar sende bütünleniyor. Tüm cevaplar sende gizli. Ah bir de sen anlayabilsen ne kadar deðerli olduðunu. Sensiz kalmanýn ne denli zor olduðunu bir görebilsen. Ama öylesine hafife alýyorsun ki kendini, karýþmaya çalýþtýðýn hiçlik bile senden daha hacimli. Lütfen, aðlama artýk....

Sana saatlerce anlatabilirim, tekrar tekrar.... ama sen anlamak istemedikten sonra neye yarar? Ver elini... Çýkalým sonsuzluða... Orada býraktýðýmýz, unutmaya çalýþtýðýmýz gerçeklikleri bulup indirelim yeryüzüne... Yeniden sevelim birbirimizi.. Yeniden seviþelim korkmadan... yeniden... hep yeniden... ve hiç tatmadýklarýmýzla harmanlayalým bildiklerimizi... o zaman kýyasla mutluluðu umutsuzlukla... Tercihi sana býrakýyorum sonrasýnda; ister tadýna bak gülümsemenin, ister kal o çok sevdiðin acýyla....

Diyordum ki; bir çocuk sevdim yine
Öylesine içimde, benden bir parça
Ama kanýksamýþ gözyaþýný içtiði su gibi
Desem ‘hadi ver elini, çýkalým sonsuzluða...'
Gelir mi?
Lütfen aðlama artýk...
Bir kez olsun bak þu gülümsemenin tadýna ....


Ayþegül Metin
02.11.2004