Bazen öyle uzun bir zaman bekleriz ki bir gülüþle , bir sözle ve belki de bir merhabayla gelecek olaný,kilitler altýnda tuttuðumuz gizin ,acýyan yerlerimizin eczasýnýn ,fesleðen kokulu bir gecenin ortasýnda ,saçak altlarýnda öpüþmelerin , ýtýr kokan bahçelerin adýdýr o.O belki de bu kadar anlamlý deðildir ama biz öyle olmasýný isteriz,öyle çatarýz bu düþü.Bizimdir herkesten gizli olan bu kavuþma.Bizi herkesten fazla incittiðine inandýðýmýz bir hüznün sývasý dökük duvarlarýnýn yýkýlmasýdýr çoðu zaman.Geldiðinde pandoranýn kutusunda kalan son þeyle sarmaþ dolaþ harelenmektir o.Koynuna usulca girdiðimiz ütüsüz bir yataðýn bedenimize yýkýlmasýdýr.Güneþ görmeyen yerlerimizde baþlayan bir kasýrgadýr ve cehennem gibi alev alev yaksýn isteriz geldiðinde.Bir kez bile geleceðinden þüphe duymadan inadýna beklediðimizdir.

Oysa gelir bazen çýplak bir yaz gecesi gibi yapýþýr kalbimizin en ücra köþesine.Aþkla terlemiþ bir ten olmaktan korkar ruhumuz.Kaçarýz kendi düþümüzden .Dinmiþ bir aðrýya yeniden baþlamaktan korkar gibi.Biliriz beklenendir gelen ama ellerimiz hýnçla döver duygunun dibek taþlarýnda ruhumuzu.Çünkü kaygý ,bu düþü bir kez yaþarsan tükeneceðin de yatar.Düþle yüzleþmekten yana deðil ,asýl kendine fiyakalý acýlar bulan ruhumuzla yüzleþmekten kaçarýz.

Aslýnda kaçmak deðil de her defasýnda baþka bir suretiyle yeniden yeni den dolanmaktýr boynuna o hercai düþün , asýl istediðimiz.Bizi kim bilir kaç kez kýrmýþtýr hayat ama bu kavuþmayla ödüllendirirken , isteriz ki kanýmýza bu mutluluk yavaþça karýþsýn.Birden bire beklenenin ihtiþamý üzerimize bir gök gibi boþalsýn istemeyiz.Usulca ýslatan bir eylül gibi yavaþ ve iliklerimize kadar iþleyen bir yaðmur.Ýþte asýl kaçtýðýmýz bu yaðmurda bir kez ýslanmaktýr.