Bu þehri bir kaos yaþatýr.. bir de sen…

Nerden baþlanýr anlatýlmaya sevdalar? Ýlk gördüðün andan mý baþlar hikaye, yoksa kör olduðun andan mý? Bir anda umursamaz olursun liberal yalanlarý, statükoculuðu, komprador burjuvaziyi, artan pirinç fiyatlarýný ve azalan yaþama sevincini.. Balkanlardan gelen soðuk hava gibi sarmýþtýr yüreðini heyecan.. titrersin…

Ve titrer toplumun deðer yargýlarý.. barikat kurar aþka ailenin ve az geliþmiþ kitlenin önde gelenleri. Gözleri, teni, dudaklarý dururken sen hayaline dokunursun, kaybolup gidene kadar.. Bilinçaltý seviþmeler yaþarsýn. Ganyaný iyi ise bir de çocuðu olur hayal gücünün, adýný duman koyarsýn, ciðerinden çýkan bir nefes olur..

-Nasýlsýn?
-Sensizim..
-Ben de..
-Bana bir sen, sana da bir ben bulmak lazým..
-Bugün resmi tatil, kapalýdýr yasal dokunuþlar..
-Sanýrým yapabileceðimiz tek þey herkesin üzerine düþen bunalýmý layýðý ile yaþamasý..

Kanserojen yalnýzlýklarýn çaresizliðindeyim.. katký maddesi günler.. ve yaþanmamýþ sevda masallarý.. Acaba Tanrý toplu intiharlarda indirim yapar mý? Giderken beraberimde götüreceðim çok fazla düþ var. Yudumladýðým hayat yalan.. tuttuðum dilek.. uzak..!

Çoktan seçmeli sýnavdýr hayat. Ben hiçbirini iþaretledim. Neden verildi ki bana seçme ve seçilme hakký? Ya da neden elimden alýnýyor tek tek seçeneklerim. Paradoks olsun diye deðil, motor su kaynattýðý için döküldü kelimeler. Soðutmak lazým acýyý. Her sevda bir imkansýzlýða yürüyüþtür. Ýmkaný varsa sevda deðil, danýþýklý dövüþtür, ev arkadaþlýðýdýr, yalnýzlýðýn savunma mekanizmasýdýr, okeye dördüncüdür, davete dam, yataða…

Gözler yalan söylemez diyor edebi hücrelerim. Dilleri yoktur çünkü diye cevap veriyor realist kaygýlarým. Anahtarýný kapatýyorum beynimin. Bundan sonrasý rölanti. Ömrün sonuna kadar yolun var, canýn cehennete..

-Sanskritçe biliyor musun?
-Hayýr..
-Önemli deðil ben de bilmiyorum.
-O zaman neden sordun?
-Sen neden yaþýyorsun?
-Anladým..

Bilinçaltýndan yüzüklerle teklif edilen birliktelikler yaþýyoruz. Asla tercihimizi somutlaþtýracak bir imge olmayacak. Bir perdenin arkasýna gizleyeceðiz düþlerimizi, fena deðillerle geçiþtireceðiz özlemlerimizi. Hatta o kadar fazla kaptýracaðýz ki kendimizi bu masala, gören Leyla ile Mecnun sanacak, kanacak.. Ve akacak hayat fabrikalarda, okullarda, tren istasyonlarýnda, beþ yýldýzlý otel odalarýnda, varoþlarda.. tüm sahteliðiyle..!

Acaba kaç belediye yaklaþan yerel seçimler öncesi toplu sünnet töreni düzenleyecek? Kaç kez haber bültenlerinde kavurucu sýcak tellallýðý yapýlacak? Hangi ÖSS birincisi yuvarlaksal baþarýyý anlatýrken asosyal konsantreyi sistemli çalýþmak maskesiyle sunacak? Kaç gariban aile televizyon ekranlarýndan tatil görüntülerini Jüpiter’i izler gibi izleyecek? Kaç gazete biriken stoklarýn tükenmesi için falanca bitkinin kansere iyi geldiðini yazacak? Yeter artýk sýkýldým..

Sevgilim bana düþecek ilk uçaktan yer ayýrýr mýsýn, cehenneme gitmem gerekiyor. Ekonomi sýnýfý olsun lütfen, lükse verecek cinnetim yok!