Bir ucu semada, bir ucu yerde,
Peþimden inatla yürüyen duvar.
Mazimle aramda karanlýk perde,
Bahtýmý siyaha bürüyen duvar.

Cenneti, huriyi ardýna aldý,
Yandýðým gözlerden vefayý çaldý.
Adresi bilinmez âleme saldý,
Yüzümü sevinçten koruyan duvar.

Topraktan yýldýza, benim tarafta,
Hasret kitaplarým dizili rafta.
Sýrrýmý anlatan her itirafta,
Ardýnda umutlar çürüyen duvar.

Uslanmaz gönülle, yaþlanmýþ beden,
Býrakýp aklýmý divâne eden.
Buðulu gözlerin peþinden giden,
Gönlümü yerlerde sürüyen duvar.

Ölünün yüzüne hasretten buse,
Kondurur içimden haykýran sese.
Rezil etmek için beni herkese,
Yeni bir sevgili arayan duvar.

Mehmet Nacar