KIYAMET HEZEYANI

Ne yaptým ?
Biliyor musun?
Aldým kaðýdýmý,
Býçaðýmla ,katladým,
Ve kestim.

Eski usül.
Bir de,
Gözümüzü açýp ta,
"Merhaba" , dediðimiz;
Günlerdeki gibi.

Daktilom yoktu o günlerde.
Bir selamsýz yabancý gibi,
Geçip gidiverdi sað yanýmdan.
Þimdi imkan var,
Ama daktilo devri kapandý.
Güzel resimlerde artýk,
Hayalimdeki daktilom.

Bilgisayarým,
Bana fransýzca þarkýlar çalmakla meþguldü.
Yarým metre uzaðýmdaki klavyeye;
Üþendim varmaya.
Aldým kaðýdý, kalemi,
Býçaðý;
Kestim eski günlerdeki gibi.

Yorgunluk,
Zamansýzlýk,
Eþ zamanlýlýk,
Mide,karaciðer,
Beyin,
Bir de göz,
Bir de gönül.

Eser bir yerde ilham,
Kaderde varsa, yazar el.
Gönül çaresiz.
Kalp, zamanlarýn bekçisi.
Ruh eþzamanlý ister istemez.

Þiire diye baþlarsýn.
Ýyi de ?
Bu duvar deðil ki.
Tuðla, sonra bi tuðla daha,
Öresin.

Gözlerin,
Sadece ,
Bir fikir suçlusu gibi;
Þahitlik eder olacaklara.
Buna þiir de dahil,
Sen yabana atsan da.

Gel, gülüm.
Yaþa, gülüm.
Öðren, gülüm.
Þaþýr, gülüm.
Öl.. Gülüm.

Toy deðilsin.
Toy üstü de deðil.
Geldiðinde neysen, osun.
Gelirken o vardý,
Gideceksin, o var.
Öyleyse,
Sana benzeyene, hoþ gözle bakmak,
Belki tek vazifen.

Aðla.
Gönlüm aðla.
Þarkýya aðla.
Þizofren olup,
Dedemli,
Denize giren develi;
Þiire ve onu yazan þaire aðla.
Onun kadar,
Delirme özgürlüðün olmadýðýna aðla.

-Yorgun bedenim.
-Ellerimdeki, aðýr alýþ veriþ torbalarý.
-Bayramýnýz olsun.
Artýk ne eve gitmeye lüzum var,
Ne de sizi taþýmaya.
-Ey kollarýmdaki aðýr yük.
Býrakýyorum sizi.
-Artýk, açlýðý düþünmeyeceðiz.
Yada belki yarýný da.
Ben alýþveriþten dönerken,
Kýyamet koptu..

Karþýyakalý Ahmet Tunç CAKAR
4-Temmuz-2008 Cuma
"Sadelikler Üstüne Þiir Kitabý"