..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Öyle yaþamalýsýn ki ölünce mezarcý bile üzülsün. -Mark Twain
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm > ÇAÐLA GÖKDENÝZ




7 Temmuz 2008
Ellerin  
ÇAÐLA GÖKDENÝZ
Hoþça kal diyor gözleri…Yaðmur yaðýyor…O aðlýyor…Ben aðlýyorum…Hoþça kal diyorum…Aðlýyor gözlerimiz…Damlýyoruz birbirimizin gözlerinden…Düþüyoruz…


:BHIF:

Susmuþtuk ikimiz.Gözlerimizin içine bakarken söylenecek çok þeyi söylememiþtik.Sessiz sedasýz olmalýydý her þey.Ýçimizde volkanlar patlasada, görünmeyen buz daðý gibi olmalýydý gitmemiz…

Öyle de oldu.

En çok neyi hatýrlayacaðým ve unutmamak için en çok kendime neyi hatýrlatacaðým biliyor musun?

Yoo hayýr bilmiyorum.

O biçimsiz, kimi zaman da hüzünlü hallerini…Gözlerindeki hüznü…Gözlerinde martýlarýn uçuþunu…

Biliyorsun ben hep hayrandým sana.Hep de öyle kalacak!..

Biliyorum diyorum gözlerimle, biliyorum.

Benim sana dair hatýrlayacak o kadar çok þeyim var ki.Koca bir hayat.Ama ben en çok ellerini arayacaðým boþlukta.Olmadýklarýný, olmayacaklarýný bile bile arayacaðým.Hatýrlýyor musun?O geçirdiðim zor dönemlerde bir mesaj göndermiþtim sana.

‘’Beni hayatta tutan.Hayata yeniden baþlayabilmem adýna güç veren ellerin.Ruhumu, bedenimi sarýp sarmalayan ellerin.Ne olur beni ellerinin olmadýðý bir hayata býrakma…

Çünkü ben ellerimi boþlukta görmeye dayanamýyorum.’’

Aaa evet hatýrladým diyor baþý öne eðik.

Cevap yazmýþtým sana…Ben o elleri bir kez býraktým bir daha býrakmam diye.

Gözleri daldý.Bakmadý gözlerime sanki yüzüm yok der gibi…

Baksýn istemiþtim oysa…Býrakmýþ olsa da ellerimi, baksýn istemiþtim.Her anýný, her ayrýntýyý beynime ve kalbime kazýmýþ olduðum o gün bir de baksýn istemiþtim.

Bak(a)madý oysa…

Hayat iþte o an hissediyor ve hissettiðimizi söylüyoruz.Biliyorsun, ben hep böyle düþünmüþümdür.Ne zaman sevdiðini söylesen, ne zaman özlediðini dile getirsen, sözler vaat etsen bana genele deðil ana mal etmiþimdir.O an hissettin ve söyledin.Bugün baþka türlü hissediyorsan yargýlayamam seni.

Ýçindeki fýrtýnalarý, gözlerindeki o melul hüznü yok istedim bunlarý söyleyerek.Oysa söylenmemiþ o kadar çok söz kalmýþtý ki!..

Ellerine tutunmadan geçecek bir ömrü kabul edebilmek…kolay deðildi.Yüreðimi yangýnlara hapsedip, gözlerimdeki acýyý saklayarak devam etmeliydim…

Onun ellerine ihtiyaç duymadýðým bir gün gelecekti belki de…

Kim bilir?Belki baþka eller olacaktý hayatýmda.Neyse bunlarý düþünemem ki þimdi...

Eski aþkýn acýlarýný baþka bir aþka erteleyemem ki ben!!!

Konuþmak o kadar zordu ki o gün.Susturduk yüreklerimizi.

Son vedaydý nasýlsa.Birbirimiz iyi hatýrlamak için anlaþmayla karar verdiðimiz bir oyundu bu.Acý bir oyun…

Gece yarýsýný beþ geçiyordu.Son vedanýn, son anlarýný yaþarken, yaþadýðýmýz her þey bir film þeridi gibi geçiyordu gözlerimizden.Son kez tutunmak istedim o ellere ama uzatamadým ellerimi.Uzanamadým.Takaatimin kalmadýðýný fark ettim.

Yorgun, sevdalý gönlüme yüklenemedim daha fazla…

Güçsüz olmayacaktým…Hayatý zalimlikle suçlamayacaktým…Çok aðlayacaktým belki…Geceleri üþüyecektim…Karanlýk ürkütecekti beni…Iþýksýz gönlümü…Efkar basacaktý yüreðimi…

Kalkalým mý?

Evet…

Yine bir son Tanrým.Yine bir son…Kaçýncý sonlarýmý yaþýyorum, kaçýncý kez gidiyorum yine.Gidiyoruz aslýnda.Ýkimiz gidiyoruz…Birbirimizden gidiyoruz…Birbirimizden uzaklara gidiyoruz…

Gözlerimizi tuzaklara hapsedip gidiyoruz…

Eve kadar getiriyor beni.

Sus diyorum hiçbir þey söyleme…Sus…

Ýzin ver diyor.

Yoksa hep içimi kemirir, bu aný tekrar tekrar yaþamaktan ölürüm ben.

Ýçim çekilir…

Ellerimi tutuyor.

Tanrým ellerimi tuttu…Tanrým birazdan boþluða býrakacak ellerimi…Tanrým…Tanrým…

Neden gidiyorum diye sordum geçen kendime?Neden?Ortada somut sebeplerim yokken gitmek ve hala çok severken…

Yapma diyorum.

Böyle olmasýný hiçbir zaman hayal etmedim.Senin olmadýðýn hiçbir þeyi istemedim ben…Ölürken bile beraber olmak istedim.

Hep bunun için dua ettim!..

Ortak bir karardý bu.Yapma böyle.Ýkimizin de buna ihtiyacý var diyorum.

Ben mi diyorum bunlarý diye soruyorum kendime.Saçmasapan cümleler…

Evet ortak karar diyor onaylayarak.Seni çok özleyeceðim…

Asýlý kalýyor havada cümleleri…

Demiyorum seni çok özleyeceðim hele ellerini…Demiyorum…

Diyemiyorum…

Ellerimi çekiyorum ellerinden…Ilýk tenini hissetmiyorum artýk.

Güz mevsimindeyiz…Bizim gibi üzülen gökyüzü de aðlýyor…Ýçimde beyaz bir hüzün aðlýyor…
Hoþça kal diyor gözleri…Yaðmur yaðýyor…O aðlýyor…Ben aðlýyorum…Hoþça kal diyorum…Aðlýyor gözlerimiz…Damlýyoruz birbirimizin gözlerinden…Düþüyoruz…

Sonbaharlý biz özlem bu…Biliyoruz ikimiz…

Arabaya binip gözden kayboluncaya kadar izliyorum onu…Gidiþini…Gidiþine müsaade ediþimi izliyorum…

Ölüyorum…

Ýçim söylüyor ‘’Ah sensizi…’’

Bir el uzanýr teyibe.Radyoda bizim þarký… Birbirimizden uzaklarda bizim þarkýmýzý dinliyor þimdi bu þehir…

Birbirimizden habersiz ayný þarkýyý söylüyoruz son kez ‘’bize…’’

Son kez dinliyor bu þehir…

Güneþ küsmüþ þavkýmýyor ah sensiz
Zerdali güzeli gözlerinle bak bana
Keder eþ oldu yenemiyorum ah sensiz
Baldan tatlý sözlerinle gül bana

Diken sarmýþ güllerimi deremiyorum
Gülden nazik ellerini uzat bana


Güneþ küsmüþ þavkýmýyor ah sensiz
Zerdali güzeli gözlerinle bak bana
Keder eþ oldu yenemiyorum ah sensiz
Baldan tatlý sözlerinle gül bana

Hasret yanar gecelerim ah sensiz
Davran gülüm esen yol ol gel bana


Aþkým diyor bir ses…Aþkým uyan.Hayatým ne oldu?Bak sýrýlsýklam olmuþsun terden diyor…

Aðlýyorum…Hüngür hüngür aðlýyorum.Ellerin…Ellerini ver bana.Ýki elini açýyor önümde.Ellerini alýp öpüyorum…

Öpüyorum…Kokluyorum…

Yok bir þey diyorum…Yok bir þey.

Elleriyle sarýyor beni.Usulca bir öpücük býrakýyor gözlerime…

Yorgun bedenim, yorgun düþüp uykuya dalýyor…

Elleri ellerimde…

(Bu yazýmý okurken aklýma sadece bir þarký geliyor.Harun KOLÇAK'tan rüyalar...Tavsiye ederim.)
06.07.2008 / Çaðla GÖKDENÝZ



Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

Yazarýn aþk ve romantizm kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Mutluluk Sadece Senin Yanýnda Olmakmýþ, Anladým
Teninin Kokusuna Hasretim
Mezarýný Bilmediðim
Hele Bir Sen Git
Bal Gözlüm
O Eski Þarký (Ýkinci Bölüm)
O Eski Þarký (Birinci Bölüm)
O Eski Þarký (Son Bölüm/ve Bitti... )

Yazarýn öykü ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Yalnýz Bir Opera
Lale, Nilgül
Adýný Koyma
Ýçimden Göçtü, Göçüp Gitmelerinin Karasý
Sarý Odalý Ev

Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
Ýçi (M/n) [Þiir]
Tut ki Mutluyum [Þiir]
Karþý Kýyýsýn Sen [Þiir]
Dumanýmsýn, Dumanýmdasýn [Þiir]
Gölgeydi Cehennem, Tek Bir Soluk Ýçin [Þiir]
Ýbrahim... Ateþ... Ben... [Þiir]
Birgün [Þiir]
Üþüyorum [Þiir]
Yan... Yan... Yan... [Þiir]
Kanayan Sevdam [Þiir]


ÇAÐLA GÖKDENÝZ kimdir?

Her þeyin bir sonu var elbet dedi kadýn kendine. Limanlar bekleme yeriydi ve gemiler zamaný gelince giderdi. Gittiði o kadar çok þey vardý ki. Ve þimdi yüzünü yine gitmelere dönüyordu. Öykülerini taþýmakta zorlandý hep. Yazarken gözyaþlarý þahitti. Çünkü ela gözleri bir tek o zaman yeþile kavuþuyordu. Ama artýk hep ela kalsýn istiyor. Gidiþleri biriktiriyor ve intihar saklýyor gözbebeklerinde. Mavi yosun kokulu uçurumda yalnýzlýklar betimliyor. Kabulleniyor vazgeçmeyi. Umarým baþka bahara o þehirde diye yazdý vakti zamanýyla. Þimdi sonbaharda ve o þehirde. Mutlu. . . 2007-2009 yýllarý arasýnda izedebiyatta yazdý. Yazdýkça yaþadý, yaþadýkça da yazdý. Sonra vakit geldi izedebiyatta sus düþtü payýna. Dar aðacý bile kabul etmedi onu. Limanlar bekleme yeriydi ve gemiler zamaný gelince giderdi. Çýktýðý kapýlarý hiçbir zaman çarpmadý. Kim bilir?Belki bir gün payýna düþen sus kalkýverir üstünden. Kim bilir? www. caglagokdeniz. com


yazardan son gelenler

yazarýn kütüphaneleri



 

 

 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © ÇAÐLA GÖKDENÝZ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.