Gözlerimin kepenklerini indirmiþ, hayatýmýn taziyesinde, gözlerimden dudaklarýma yaptýðým þelaleyle yeni hayatýmda ki soru iþaretlerini kaldýrmanýn telaþýndayým.

Öldürmelerden ölmelerden, yýkýlmalardan yýkmalardan uzak, kalplere giden patikalardaki engellerden sel olup akmak istiyordum. Artýk yokun var, varýn yok çekeceði bir hayata uzak ara önde baþlayacaktým. Sýkýntýlar kendi dünyalarýnda volta atacaklardý artýk. Keþkeler faili meçhullerde zaman aþýmýna uðrayacaktý. Bir lahit gibi esrarengizliðiyle kalacaktý her þey. Geçmiþimi üç talakla boþayýp,bütün hayallerimi yetim býrakacaktým.sanatý anlamayan biri için bir Picasso tablosu kadar anlamsýz kalacaktý her þey.
Bunlarýn hepsi uzun vadede taksitle alýnmýþ þoklanmýþ hayallerdi. Her þeyden herkeslerden bir gün belki kaçabilecektim. Ama kendi ellerimi býrakamýyorum.

Hadi bu saatten sonra terk et beni. Þaþýrtýcýlýðýný yaþatma temmuz güneþinde karlarýn.ruhumdaki ayazlarýn. Çýkart yüzüðü at gitsin. Sevmiyorum seni alýþamadým bir türlü. Kollarýna bile hiç istemeden düþtüm.

Ya sen gidersin bu gece; ya ben ölürüm kendimce….