ERDEM BAYAZIT’IN VEDAI

M.NÝHAT MALKOÇ

     Ömrün hasat zamaný gelince Azrail geride kalanlarý hüzne boðarak vazifesini ifa ediyor. “Her nefis ölümü tadacaktýr.” (Al-i Ýmran S. 185) hakikati muhakkak tecelli ediyor. Ölüm bir kere yaþanýyor ama tam yaþanýyor. Allah’ýn en sevgili kulu Hz. Muhammed(sav) bile ölüm yolundan geçerek ölümsüzlük makamýna kavuþtu. Günümüz insaný ölümü soðuk ve sevimsiz buluyor. Oysa hiç de öyle deðil. Ölüm aslýnda Mevlana’nýn nitelediði gibi bir þeb-i arus(düðün gecesi) tur. Ölümü itici bulanlar; onu zihinlerden silmek, hatýrdan çýkarmak için bin bir türlü yola baþvuruyorlar. Fakat bu boþ gayretler ölüm gerçeðini örtbas etmiyor. Ölümü baþýmýzdan savamýyoruz. “Þimdi yapacak çok iþim var, biraz eðlen sonra gelirsin” diyemiyoruz. Her gün birileri hayattan kopuyor. Bunlarý görmemek neyi halleder ki!...

Ölümsüz bir hayata giden yol ölümden geçiyor. Ölümsüzlük varken kim tercih eder faniliði?... Ýþin gerçeði bu olsa da bizler peþin hazlarý tercih ediyoruz. Dostlarýmýz elimizden kayýyor da buna müdahil olamýyoruz. Ýþte o dostlardan birinin ölümüne daha þahit olduk. Uzun zamandan beri kanser tedavisi gören son dönem Türk þiirinin yaþayan en büyük simalarýndan biri olan Erdem Bayazýt’ý âlem-i hakikiye uðurladýk. Onun ölümüyle þiirimiz çok büyük bir deðerini kaybetti; biraz daha eksildi bence. Þair, yazar, düþünce adamý ve eski milletvekili Erdem Bayazýt son dönem Türk þiirine damgasýný vurmuþ ender þahsiyetlerdendi.

Sanat hayatýnýn 50. yýlýnda kendisi için görkemli vefa programlarý yapýyorlardý. Fakat bu mutluluðu çok sürmedi. Kanser hastalýðýnýn pençesine yakalandýðýný o zaman içerisinde öðrendi. Bundan sonra bir daha da düzelip kendine gelemedi. Kader onu en mutlu anýnda acý gerçeklerle tanýþtýrdý. Þöhretin ve vefanýn hazzýný doyasýya yaþayamadan amansýz hastalýkla boðuþtu. Hayatýnda hep zorluklara göðüs germiþti ve baþarmýþtý. Ama bu sefer ilk kez yenildi.

     Erdem Bayazýt, 1970’li yýllarda yazar Rasim Özdenören, merhum Cahit Zarifoðlu ve Akif Ýnan gibi þair ve yazarlarla “Mavera” dergisini çýkarmýþtý. Yine o yýllarda “Büyük Doðu”, “Diriliþ'” ve “Edebiyat” gibi dergilerde yazýlar kaleme almýþtý. O her dönemde mazlum milletlerin sesi olmuþtu. Modern Türk þiirine geleneksel açýlýmlar getirmiþti. Þiirlerinde yerelle evrenseli birleþtirme baþarýsýný göstermiþti. Ýnsanî deðerleri anlatmýþtý.

Þair, yazar ve eski milletvekili Erdem Beyazýt, Eyüp Camii’nde kýlýnan cenaze namazýnýn ardýndan, Eyüp Sultan Mezarlýðý’nda topraða verildi. Tabutunu sað yanýndan Cumhurbaþkaný Abdullah Gül, sol yanýndan da Baþbakan Recep Tayip Erdoðan omuzlamýþtý. Bu hazin ve bir o kadar da maðrur görüntü beni çok duygulandýrdý. Büyük þair Erdem Bayazýt þanýna layýk bir törenle, devletin zirvesinin de yer aldýðý bir cenaze merasimiyle ebediyete uðurlandý. Bu büyük þeref her faniye nasip olur cinsten deðil. O bunu hak etti; Hakk da ona nasip etti. Merhum Erdem Bayazýt’ýn cenazesinde vefa en yüksek düzeyde hayatiyet buldu.

Merhum Erdem Bayazýt müteþair deðil, hakiki þairdi. Son dönem Türk þiirine adýný altýn harflerle yazdýrmýþtý. Onun þiirlerinde iðreti ifadelere rastlayamazsýnýz. Azýcýk da olsa mürekkep yalamýþ, aydýn kiþiler merhum Erdem Aðabey’i bilirler. Onun þiirlerinden en az biri pek çok kiþinin hafýzasýnda mevcuttur. Umutlarýmýz, özlemlerimiz, aþklarýmýz ve sancýlarýmýz Bayazýt’ýn mýsralarýnda ebedileþmiþtir. Duyup da ifade edemediklerimizi onun dizelerinde bulabiliyoruz. O yedi güzel adamdan(Rasim Özdenören, Alâeddin Özdenören, Cahit Zarifoðlu, Mehmet Akif Ýnan, Hasan Seyithanoðlu, Ersin Gürdoðan) biriydi.

Erdem Bayazýt, inanmýþ bir adamdý. Onun içindir ki ölümü metanetle karþýlýyordu. Ölümden hiçbir zaman korkmamýþtý. Çünkü ölüm dostlarýn vuslatýna vesileydi. O, ölümle, ruhun tenden ayrýlýþýyla ölümsüzlüðe kavuþulacaðýnýn idrakindeydi. Bu bakýþ açýsýný þiirlerine de yansýtmýþtý. Ýyi ki yaþadý ve bizlere kýymetli þiirlerini miras býraktý. Sözlerimi onun ölüme dair dizeleriyle sonlandýrýrken kendisine Allah’tan rahmet diliyorum. Ruhu þad olsun.

“Ölüm bize ne uzak bize ne yakýn ölüm
Ölümsüzlüðü tattýk bize ne yapsýn ölüm”