“kat kat katlanýyorsam acýlara gýkým çýkmýyorsa
gövdemi serin bir dal gibi þafaklara salmýþsam
ipten alýp zehir-zýkkým müebbetlere yatýrmýþsam
þair olmuþsam ekmekten ve aþktan yana
bir adým daha erkene almýþsam yani ömrümü
bulutsuz yürüyün diyedir altýnda göðün
hadi öpün birbirinizi öpün bir daha öpün
ve alýn artýk ellerimden sizde büyüsün gülüm”


     Son günlerde yaþananlar kafamý çok karýþtýrdý. Neyin doðru, neyin yanlýþ olduðunu bilememek bu olsa gerek. Ulusalda ve yerelde yapýlan yorumlar, yazýlanlar yaþadýðým bu keþmekeþi daha da arttýrdý ve bir yalanlar zincirinin ortasýnda nasýlda çaresiz kaldýðýmýzý gösterdi. Her yeni gün ortaya çýkan yeni pislikler, yolsuzluklar, yeni tartýþmalara ve yeni savaþlara yol açarken memleket, sözde bir demokrasi mücadelesinin içine girdi. Önceleri benzer durumlarda insanlar her köþe baþýnda, her kahvede hatta dost ziyaretlerinde bile gündemde olanlarý konuþup tartýþýrken ne ergenekon, ne de kapatma davasý ný kimse aðzýna bile almýyor. Artýk insanlar farkýnda, verdikleri oy’da dahil yaþananlarla ilgili ya da yaþananlara gösterdikleri tepkilerin ve yaptýklarý yorumlarýn hiçbir iþe yaramadýðýnýn. Bu yüzden de suskun, suskun ama bu sefer bilerek. Hem de her þeyi.
     Neleri mi?
     Sözde demokrasi yanlýsý, darbe karþýtlarýnýn, kendisini sanata veren darbecilere özellikle dokunmadýðýný ve de yaptýklarý anayasayý özellikle deðiþtirmediklerini. Özellikle de haklar ve özgürlükler le ilgili olan kýsýmlarýný. Sözde demokrasi yanlýlarýnýn, þeriat karþýtlarýnýn, sözde cumhuriyet yanlýlarýnýn cumhuriyeti ve demokrasiyi lüks otel lobilerinden ve de lüks yaþantýlarýndan ibaret algýladýklarýný. Ve onlarýnda geçmiþte yaþanan darbelerden ve darbe anayasalarýndan hiçte rahatsýz olmadýklarýndan. Ve de þimdi bu iki tarafýn savaþýnýn, bu topraklarýn zenginliðe tek baþýna sahip olma savaþý olduðunun.
     Aslýnda aralarýndaki tek farkta bu. Oysa ne çok ortak yanlarý var. Hepsi de hükümet etmezken karþý olduklarýna iktidar olunca selam duruyor mesela. Bununla bitmiyor tabi. Mesela incirlik üssü’nün kapatýlmasýný her iki tarafta istemiyor. Çekiç güç’e de karþý deðiller, BOP’a da karþý deðiller, tüm bunlar yaþanýrken Tuzla’da yaþanan iþçi ölümleri her iki tarafýn da gündemine gelmedi nedense. Her iki tarafta yargýya, rakipleri maðdurken saygý göstermiyorlar mý? Ya kendileri yargýlanýrken. O zaman hemen yargý siyasallaþýyor. Bir acayip borsa iþte. Bir iniyor, bir çýkýyor. Kaybedeni hep halk olduðu için, ne içerden ne de dýþardan bu borsada yatýrýmý olanlarýn korkusu da yok, kaybý yok.
     Yerelde de ayný þeylerin yaþanmasý gayet doðal tabi. Siyasetçisiyle, ticaretçisiyle, basýnýyla, kitle örgütleriyle v.s. siyle. Bir kent düþünüldüðünde hemen akla gelen þeyler.
Diðer kentlerden farksýz. Yaþam denilen piyasa’nýn içinde bir þekilde tutunmuþ, yol verilmiþ, yola gelmiþ, kimisi her daim, kimisi bazý zamanlar, kimisi çoðu zamanlar kazanan ve kaybedenlerin yaþadýðý bir kent. Ve bu saydýklarýmýn hiçbiri ulusalda’kiler gibi ne üslere, ne çekiçlere ne darbelere, ne baþka þeylere karþý. Ama birde bu topraklarýn gerçek sahipleri var.
“topraðýný satan, onurunu satar” diyerek bekleyen.

Yaþamak Aðrýsý

bir gece küçüktüler zavallý korkunç geldiler
sevme dediler unut dediler sürün dediler

ne varsa beni baðlayan ellerimle yakmýþým
ben ki spartaküs'le birlik ayaða kalkmýþým

biz olmasak açlýk biz olmasak ölüm.. dediler
seni kapkara bir çarþaf gibi yere serdiler

sevildikçe güzeldin öpüldükçe güzelim kýz
kýzoðlankýz olmadýn mý þimdi daha duldasýz

mapus çaðýndayýz bakarsýn ayakta duramam
baðýþlama güzelliðin bozulur dayanamam

sýnanýyoruz kaçýnýlmaz ayrýlýklarda bak
son demde yakaraný tanrý baðýþlasýn býrak

okþadým tenini kýrýldý bir kez yasak býçak
kanýmý akansýn olasý mý seni unutmak

seni sevdalar yontusu seni aþk yaratýsý
sana çoðaldým elbet bitecek yaþamak aðrýsý

Þubat 1982
Nevzat Çelik