Her gece düþlerle kutsanmýþ bir aþkýn ranzasýnda seni düþünüyorum
Yýldýzlara avuç açan çocuk ellerimden yükseliyor özlemin dualarý
Islanmýþ bir ürpertiyle kaçak kuþlar tünüyor ozan mevsimlerime
Kayýyor ayaklarýmýn altýndan toprak, hislerim yüreðimi kemiriyor

Yýllardýr kavuniçi bir yürekle arþýnlardým hayatý. Kimselere göstermediði o yüreðin dökümünü çýkarana kadar en kalýn bulutlarý çekerdim üzerime. Miadý dolmuþ sevdalara içlenirdim, bir bardak ay ýþýðýyla sarhoþ olur, tenime vuran denizin iyot kokusuyla uyurdum. Kaç mevsim uyudum bilmiyorum, kaç ölü gömüldü kýraçlara, kaç çocuk aðladý hayatýn yamaçlarýnda bilmedim. Kendi ýrmaðýmda düþ gezgini, kendi daðlarýmýn acýlarýna konaklayan bir çobandým. Her gece gömlekler deðiþtirdim, aþký ilikledim. Her gece düþtüm yollara, yýldýz alacalarýnda uyudum. Ruhuma klonlanmýþ hüzünlerle bugüne geldim.

Sana en parlak tepsilerde bir yürek sunuyorum her gün. Yaþanmamýþlarla dizili bir sevdalý yüreðin göðsünden. Seni özlediðimde, seni beklediðimde ve seni düþündüðümde yaralý bir bedenle koþup geliyorum yanýna. Gözlerindeki umman ötesi iklimlere dalýyor, içinde sen varsýn diye bütün mevsimlere tapýyorum. Seni izlerken gül yüreklim, yaþantýmdaki bütün boþ seneleri bir kalemde yýrtýp atýyorum.

En büyük buluþmalarýn kasýðýndan sýzýnca tutkular, yorgun gönlümde bitecektir sorular. Her sarýlýþýn dallarý kucaklamaz baharlarý ve her öpüþün ýslaklýðý söndürmez yangýný. Ruhumu izleyen göz baþka iklimlerin yolcusuysa, ellerimi üþüten dokunuþ bende deðilse ve çýðlýklarýmýn hazzýný duyamýyorsa neye yarar kavuþmalar. Güneþli gözlerine ve dað yelleri taþýyan öpüþlerinin sürgünlerindeydim yýllardýr. Seni bekledim ben asýrlardýr.

Dumur dumur dudaklarýnýn kýyýlarýnda olmak vardý þimdi. Ellerinin sevdalý kavrayýþlarýný sineme çekerek. Meraklý gözlerindeki sorularý paylaþmak vardý, gümbürdeyen deli yüreðine sevgimi yaslayarak. Bir sarýlýþla sana kapýlmak vardý ömrüm, yaþantýmdaki en güzel rastlantýya þiir þiir akarak. Ben ki, yanaðýndaki yaþa sürerim dudaklarýmý, içerim ömür diye. Sözüm yüreðimdeki ulaþýlmaz sevgiliye. Ben aðlarým, sen aðlama gecen gebe en güzel teselliye. Beni en iyi o dinler, onu sokulup uyurum birazdan, yürek anlamaz bundan sonra ne cazdan, ne sazdan.

Bir gün, o çok beklediðimiz baharlar bize de dönecekler yüzünü. Mutluluk aradýðýmýz, mutlu gülüþlerle birbirimizi arzuladýðýmýz mevsimler gelecek. Açacaðýz gönül kapýlarýmýzý ardýna kadar ve uzatacaðýz ellerimizi sonsuzluk gibi. ‘Al bizi de kollarýna, bu kadar bekleyiþle hak etmedik mi birbirimizi’ diyeceðiz gül yüreklim.

Mavi sularýn derinliklerine bedenini atýnca gölgen düþerdi yosuna. Bir coþkuyla nefeslenir, tuzlu dilindeki sözcüklerle kahkahalar savururdun coþkuyla. Güneþ dokunurdu sonra tenine, kýzgýn kumlardan yürürdün yüreðindeki türkülerle. Dudaklarýna bir türkü sürerdin, göðsünü verirdin ýlýk ýlýk esen yele ve aþk derdin yokluðumun hüzünlü repliklerine. Bir þölene kurulurdun ardýndan, dilin deniz kokardý, yüreðin özlem, iç çekiþlerime yaslanýr sessizce aðlardýn.

Tuzla ovulmuþ bir ruhun sarýlmalarýyla sönsün bu gece odanýn ýþýðý. Terli bir günün kaygan öpüþleriyle yak yanýbaþýndaki aþýðý. Kanatlarýný aç en hür uçuþlarla, bitir en sonsuz yalvarýþý. Gece saklayamaz iniltilerini, getirir nasýlsa çýðlýklarýný. Göz kapaklarýna inen uyku bahanelerine saklandýkça benim denizlerimin tuzunu da aklayacak sular olacaktýr ey sevda. Þimdi dola kollarýný gerçeðinin dalgalarýna, attýðýn her kulaç bir yankýyla seni benden uzaklaþtýracaktýr, unutma.

Sana vurgun daðlarýn en dikine çýkarak bir masal yazacaðým bir gün. Daðlar topraða akacak. Bu yürek sana sevdalý denizlerin derinliklerinden bütün incilere ismini yazacak, bütün derinlikler kuruyup ova olacak. Bütün yýldýzlara gözlerinin ýþýltýsýný ve rengini vereceðim bir gün, ay çatlayacak hiddetinden, güneþ sönecek öfkesinden. Sana bir sevdanýn sarýlýþýný yapacak bir gün bu yürek. Ýþte o zaman yaþam yeniden baþlayacak.

Unuttuðum, belki de merhabana sakladýðým bütün söz kýmýltýlarýnda bir fýrtýnayla eserek yol alýrým kadýn varlýðýna. Acýdan, tasadan, en soysuz yasadan çekip alýrým seni yüce sevgimle. Dudaðýndaki doðurgan ovalara dalarak, ruhundaki güneþsiz odalarý aþkýmla açarak ve tüm bulanýk gölleri gözlerinin rengiyle boyayarak yeþil bir dünyanýn en soylu sevdalýlarý oluruz, seven yüreðimizi her an ölümsüz danslara kaldýrarak.

Uzakta bir kutup yýldýzý kahve servisi yapýyor geceye, denize düþürmüþ þavkýný. Nazlý bir edayla el sallýyor esen yelce. Ay düþünceli, fýsýltýlý bir gizleniþin korkusunu yaþýyor besbelli. Sen gülümsüyorsun ansýzýn, aþký taþýyorsun yorgun gövdeme, sular kuruyor, çakýlda tuzun izi, içimde adýnýn nurlu ýþýklarý. Neredesin diyor þarkýmýz, gönlümüz birbirini arýyor, yokluðunla tarumar bir sýzýyken yansýyor sulara anýlarýmýz.

Adýnýn ve andýmýn uðruna yoldum gecenin takvimini, sen yorgun anlarýn kapýlarýndan geçerken. Gün sývadým güneþe ruhuma uðradý neþe, Bakýþlarýna daldým, günlük koþuþturmalarýný sabrýn köprüsüne astým ve seninle yaþanasý anlarýn kapsüllerini özlemle harladým. Dudaklarýndaki kýrmýzý tabakalarý en sevdiðin renklerle kapattým. Uzaktýn, telaþlýydýn ve maðrurdun. Gece kayýp gitti sensizlikle ve ben kapanan gözlerimi hayalinle araladým.

Ýki ayrý þehire bölünmüþ bir bekleyiþin uzak ihtimalleriyle bakacaðýz bugün de yollara. Kavuþmaya erteli kollarla sýralanacak yýldýzlarýmýz çok uzaklarda. Bir þairin iç çekiþleri iþlerken notlara sen gözlerindeki mutluluk ýþýltýlarýyla yine baþ olacaksýn halaylara. Terin iþleyecek sevda motifli urbalara, hüznün yapýþacak parmaklarýný tutan kollara ve birazdan düþeceksin seni geçmiþine taþýyacak otabanlara.

Zorlu bir gecenin ardýndan þafak doðrulunca içimize, acýyan gönlümüzün yastýðýna sarýlýrýz bir kez daha. Yollara düþer yeniden sevda, dalar aþkýn karmaþýk sokaklarýna. Ayný tabelalara bu kez gözümüz iliþmez, ayný sokaklardan geçerken gözyaþlarýmýz kendini süzmez. Seni sevebilmek yokluktan varlýðýný kazanmaktý, yolculuk düþlerimin en belirgin macerasýydý.

Az önce özleminin çaresizlik köprülerinden geçerken boþ býrakmadýn ellerimi. Bir kelepçenin kilidi olmayan halkasýydýn, saklý tortularýn yenilenmiþ aslalarýna kapýldýk birlikte. Hiçbir canlýyý sevmemek senin kadar, hiçbir düþte sensiz mutlu olamamaktý kimbilir. Geceye küfürler savurmak, sensizliðe isyandý, gözlerimden akan yaþlara farklý bir feryattý. Sana sarýlýþlarla tamlandým, seninle ben en uyanmasýz uykulara sýrf düþlerime gel diye daldým.

Bir gülün aksine düþer birazdan görüntün. Bir dað olasým gelir, seni gecenin ayazýndan, puþt bakýþlarýn felaketinden korumak için. Az sonra kokun yayýlýr alanlara, mevsimler inine saklanýr sessizlik üzerine doðrulur. Bir ormanýn en ulusu olmak ister yüreðim, gözlerini saklamak için. Uzaktan seni izlerim, her adýmýný gözlerim ve her gülüþünle gururlanýrým. Ben senin için evrenin merkezi olur, seni bir ömür en gizli yerimde saklar, bir derviþ gibi sonsuza dek beklerim.

Selahattin Yetgin