Fýsýltýlarla tükenen bir ömrün dar/aðacýnda itirafým olsun sana sür/günlüðüm
Ruhum beklesin asýrlarca yokluðunu, ellerinin kýn/alarý olsun tek g/ördüðüm
Bütün sevda duruþmalarým orm/an gözlerinde olsun, müebbet olsa da suçum
Takvimlerden düþen her yaprakta yazýlýdýr, sev/da ülk/en/deki ölümsüzlüðüm

Ýzimin gölgesine düþünce sözün, göðsündeki coþkularýn daðýlmýþ kalabalýðýndan geçerek sesini vermek isterdin. Koyu bir gecenin ortasýnda kalýrdý sesin, nefesin ve efsunlu kokun, havada terin üþürdü, ruhuna avuçlarým üþüþürdü. Seni beklerken gecem yorgunluðun çarþaflarýný ýslatýrdý. Yaþama sürerdik düþüncelerimizi, yeniden biz olurduk ve bütün okþayýþ düþlerimizin terkisinde kendi öykümüze yüzümüzü dönerdik.

Gecenin yarý beline dalýnca bedenindeki terlerle, dil sürerdi bir þiir heceye. Yakarýlarla gevþeyen ruhunun en katý kapaklarýný açar, patlamamýþ tomurcuklarýný infilaklý öpüþlerin fitillerine uzatýrdýn. Gözlerin saatlere alýþýrdý farkýnda olmadan, kulaklarýna yerleþen gece dileklerimi düþünürdün. Yaylý bir yatakta gözlerin ýslanýrdý ve sen karanlýkla sohbete dalarak inip kalkan yüreðini sustururdun.

Günahlarýn kýymýklarýyla kabaran denizlerin dili olsaydý, bekleyiþlerin göðsüne býçak geçmezdi. Yorgun bedenimizdeki kelimeler dile gelseydi günün birinde, yok olmuþ anlarýn siyah peçelerine rüzgâr deðmezdi. Sular döktüðümüz avuçlarýmýzdan kayarken damlalar ruhumuzdan bir arýnmanýn rahatlýðý baþlar. Kýrýk gönlümüzün sýzýlarý derinlere akar, gün yeniden evrimini tamamlar. Acý ve sancý bir bardaktan dikilir, içtikçe yürekte harareti biriktirir.

Ölçüsünü bilemediðimiz sýnýrsýz kopuþlarýn geride býraktýðý hüzün tuzlarýný götürünce rüzgâr uzaklara, tozuna yüz sürdüðümüz anýlarýn göðsünde kendimize dönecek bir yön ararýz. Bulutlar geçer üstümüzden yalnýz kaldýðýmýzda, her mevsimin aðusu ayrýdýr ve biz en çok gecelerin uzun geçtiði hüzzam düþünüþlerin perdelerini anýlar titrettikçe aðlarýz. Düþen her damla kutsaldýr, tozlu bir içlenmedir özlem, yüreðimizi her iç çekiþte bunun için tuzlarýz.

Dudaðýndaki ismime þekil aradýðýnda uzun bir yolculukla çýkacaksýn yüreðimin bakir daðlarýna. Gönül baðlarýmýzýn topraða deðen salkýmlarýna ellerini uzattýðýnda kahkahalarla geçecek günlerin. Sarhoþ gecelerin koynunda uyuyacaðýz seninle, yýldýz ülkemin dalgalarý çarpacak bedenine ve senli þarkýlarla donattýðým odalarda ayýn konserini izleyeceðiz gecelerce. Korkularýmýzýn mahzenlerinde bir ýslýk sesi hep olacak, ama asla dokunamayacak sevgimize.

Yýllarýn alýþkanlýðýyla berelenmiþ bedenimizin evrimine sarýlarak geçirdiðimiz günlerde yeni bir rüzgâr girer bazen penceremizden içeri. Dudaklarýmýza her sabah ayný gülüþ oturur, ayný düþünüþün vazolarýndaki çiçekler gibi yanaklarýmýzdan akan yaþlar o an kesilir. Defalarca girdiðimiz kapýlardan ve göðsümüzü acýtan aðrýlardan geçer hüzün. Dört duvara týktýðýmýz bir tarafý yanýk umutlarla her gece ayný film seyredilir, ayný düþünüþlerin karelerinden gözyaþlarýyla geçilir.

Sana býraktýðým coþkularý yýllar ötesine taþýmaya gücün yetmediðinde kayýp günlerin terkisinde geçeceksin sevdanýn durulmuþ nehirlerini. Gecelerin uçup giden gelgitleriyle bedenini yoklayacak titrek ellerin. Kulaklarýna baþka coþkular dolacak, baþka odalarda gözlerin hayalimle arada bir karþýlaþacak. Aþk gelip geçecek gýcýrtýlý gönül raylarýndan, ama bir günü kovalayan hep yokluðum gibi, günüme anlam katan gözlerini bu yürek hep anýmsayacak.

En daðýnýk yataklarý güneþ toplar, karanlýk elini çekince daðlardan, onulmaz sancýlarýn kaynaðý da kurur bir gün. Sevdanýn dalgalarýna ay vurunca, gölgelerimiz kendi gönlümüze taþýrlar bir gün sözünü. Özümüzün kaygýsý azalýnca, gökyüzüne uzanan avuçlarýmýzý hep gökyüzü yýkar ve bir gün uzak daðlarda güneþler doðmayý boþlar ve iþte o zaman gülüm yüreðindeki sýðýnaklarda özleminin zehirlerini yutan bir adam ruhunu bulutlara baðýþlar.

Gönlümüzün sarý odalarýna birkaç bahar daha dolacak belki, yenilenmiþ mevsimlerin arama tuþlarýndan yeni bir merhaba çýkacak. Bütün boyutlarý tarayarak, bütün çaðrýlarýmý meþgule alarak kapatacaksýn sevdanýn gýcýrtýlý kapýlarýný yüzüme. Aþk girecek pencerenden, bir demet mutlulukla sana þarkýlar adayacak, uðruna yazýlmýþ þiirler birikecek birkaç mevsim daha ve gül dalýnda üþürken bir sevda seni ayný düþünüþle anýmsayýp, hiç unutmayacak.

Sana adanmýþ sözlerin çekik gözlü gecelerinden çaðýrdým hasretin türkülerini. Kapýmdaki düðünlerde sen yoktun. Her þenlik seninle olmalýydý, en güzel giysiler biçtirdim sana, sen giymedin. Masada mey, meyde dudaklarýn vardý, yýkýlana kadar içerdim, sen aþkýn düzüne inmedin. Yaðmurlar yaðdý ovalarýma, sel götürdü umutlarýmý, hiç bilmedin. Yanaklarýma üç beþ damla yaþ sýzdý yokluðunda gülüm, sevda mendilim sende kaldý, ne ettimse silemedim.

Bu geceye sesimi býraktým, sen fýrtýnalý gönlünün yaralarýný temizlerken. Üç vakitte boþalan bir zembereðin diþlilerini gererek ýslat þimdi bir düþün damarlarýný. Seril gecelerin boþluðuna ve doldur sesimin ulaþýlmazlýðýný. Sular kurumadan, ter soðumadan, avuçlarýndaki alevi sorgulamadan tüket birikmiþ arzularýn dölek utkularýný. Bu gece, dilinden dökülenler yeniden gerçeðin olsun gül bakýþlým, geceyle takas et gündüzümüzün en yaþanasý umutlarýný.

Akþamýn gölgesi dinleniyor þimdi gün boyu güneþin kavurduðu dinlenceleri. Saatler telaþlý bir turun mengenesini zorlamakta. Ýnsanlar geçiyor yollarý, çiðnenmiþ bir kaldýrýmýn sýzýlarýný es geçerek. Sis iniyor denize, kahýrla kayaya vuruyor dalga ve ansýzýn birkaç erkenci yýldýzýn gülüþü düþüyor sulara. Bir rüzgâra savuruyor adam gönül efkârýný, dilinde öfke, dudaðýnda çok dinlediði bir melodiyle, el sallýyor uzaktaki sevgiliye.

Bakýþlarýnýn koyu gölgelerinde seninle en doyumsuz dinlencelerin coþkularýný yaþardým, gönlümün isyan bayraklarý dalgalandýðýnda. Mavi turlara katýlýr, ellerinin rotasýyla uzaklarý düþlerdim. Dudaklarýndaki sözcüklere aldýrmazdým, efsunlu nefesinden yayýlan hayal ötesi bir dünyada ölmeyi beklerdim. Seninle bir gerçeðin çýðlýk ülkelerine ulaþýrdýk bir zaman sonra, karanlýk sularda iki gölge gibi ilerler, kýrýk gönlümüzü sevdanýn iksirleriyle beslerdik.

Ýrkilen bir gecenin saðrýsýnda suskunluðun korkularýyla geçerek düþeceksin az sonra güvenin kollarýna. Aç bir bedenin özlem terlerini akýtarak üfleyeceksin nefesinin gül kokularýný ruhuna. Eski bir þehir gözyaþlarýný akýtýrken uðruna, sen yaþanmýþ karelerin soðuk yastýklarýna yüz süreceksin, avuçlarýndaki yalnýzlýk kýnalarýný izleyerek. Gözlerinin mürekkebi kurumadan gövdemin düþ saraylarýnýn kapýlarýný çalacaksýn, üþümüþ yüreðini seni bekleyen ruhuma uzatarak.

Yarým kalmýþsa çýðlýk, birazdan göðsüne iner aþýnmýþ bir çýkrýk. Bir yel eser az sonra derinlerine, yapýþkan bir geceden savrulur kuytulara artýk. Yaprak sallandýkça tozunu silkeler, öpüþlerin ýslatmaz olur dudaklarýmý, kurumuþsa yastýk. Ruj kapatmaz gece yanýklarýný gül yüreklim, daðýtmaz gönül dalgalarýný, ne rimel, ne allýk. Her günün sorgusu kapanmayan bir davadýr, kimimiz özgürlüðe uðurlanýr, kimimiz de sevdadan dolayý hep idamlýk.

Gün gelecek, en ölümsüz sevgilerin tutanaklarý okunacak minarelerden. Sýnýrlarý aþan yankýlar gökleri delerek düþlerin çarmýha gerildiði ülkelerde sensizlik sorularýný çözecekler ve bir yanýt gibi yürek tarlalarýný nadasa býrakacaklar. Gün gelecek, kýrmýzý ile siyah bir menzilde buluþarak ayrýlýklarýn kirli mendillerini beyaz köpüklü denizlerde yýkayacaklar. Bir gün sevda bakýþlým, kanamalarla büyüyen bu ozan kalbi seni sevdiðim için boyum kadar bir ipe asacaklar.

Selahattin Yetgin