1
hayatýn penceresine yaslayýnca baþýmý
gördüm.
umut denen þeyin
ne kadar çok benzediðini
yol çizgilerine…

2
sorsalar bana
ki aslýnda çok sordular
ve aslýnda hiç cevap veremedim.
paradoks,ikilem,suskunluk.
sebep aþk.

3
söyle düþün kýrýk bir fincandan kahve içmek gibi bir þey.
mayhoþ bir tat var
ama içemesem de eksilmekte.
kahve de
ben de…

4
parmaklarýmla kulaklarýmý kapatarak.
þunu söylemek istiyorum
-ömrümce kazandýðým her þeyi,bir gülüþe armaðan ediyorum-

5
aklýma gelmiþken susuyorum þimdi.

6
insanoðlunun doðasýnda var bu
bir þeyleri keþfetmeye baþladýðýndan beri
bir þeyleri katletmeyi baþarabiliyor…

7
benim göremediðimi
sen de göremiyor musun kalbim?
haklýsýn
ikimizde ayný karanlýða odaklanýyoruz…

8
söyle hüznün tarihinden yüzlerce fosil çýkarmýþ Arkeolog ,
beni ne kadar süre yaþatabilirsin?
-bu geçmiþin ve geleceðin arasýnda ne kadar gömülü kaldýðýna baðlý.
desene hiç ölmeyeceðim…

9
fizikçiler,matematikçiler ve kimyacýlar
(ben de bildiðime göre
buna edebiyatçýlarda dahildir.)
biliyorlar ki;
hayatýn karekökünü alýnca
sonuç toprak çýkýyor.

10
ölüm bazen ürkütücü ,bazen anlamsýz.
bazen gülümsetiyor beni.
ne yani
krallar gibi taþýnmak yakýþmaz mý bana ?

11               
hiç istemem ses getiren bir ölümü.
ben ölürken kesilmeli minarelerin elektrikleri
ama durun biraz.
þu sevmek denen þey,yaþamýn çekim eki olsa gerek…

12
bana anlamlar yüklemeyin taþýyamam…