Ne kadar da çok yara aldý insanlýðýmýz!..



Her savaþta, her darbede ve her katliamda en çok da insanlýðýmýz katledildi.



Ne de çok yenilgimiz var bizim…



Moðollar, Baðdat’ý yaðmaladýðýnda;

Ortaçaðda engizisyon mahkemeleri insanlarý yaðlý odunlarýn üstünde yaktýrdýðýnda;

Hitler, zavallý ve masum insanlarý Almanya’nýn bekasý için öldürttüðünde;

Franco ve Ýspanyol milliyetçileri iç savaþtan sonra 35 yýl boyunca ülkeyi kanla yönettiklerinde;

Pinochet, Victor Jara’nýn ellerini ibret olsun diye kestirdiðinde…



Bu vahþetlerin her biri yaþandýðýnda hep insanlýðýmýz katledildi ve her seferinde insanlýðýmýz boðduruldu.





Ne de çok yenildik. Tarih bizim yenilgilerimizle dolu. Kitaplar , gazete sayfalarý, dergi nüshalarý, ansiklopedi ciltleri hep insanlýðýmýzýn gururlu maðlubiyetleriyle dolu.



Moðollar Baðdat’ý aldýklarýnda kitaplarý yakýyorlardý.



Biz bir yara alýyorduk.



Ortaçaðda Avrupa’da insanlarý diri diri yakýyorlardý. Ýbret olsun diye bu iþi alanlarda, meydanlarda yapýyorlardý. Cadý dedikleri ve zararlý olduðuna inandýklarý masum ve çaresiz insanlarý yaðlý odunlardan oluþan kor ateþlerde yakýyor, insan etinin kokusunu ciðerlerine çekiyorlardý.



Ve insanlýðýmýz bir yara daha alýyordu.



Yakýlanlar zararlýydý ve öldürülmeliydiler…





Hitler zamanýnda Almanya’daki kütüphaneler boþaltýlýyor ve kitaplar yine bildik adreslerde, alanlarda, yakýlýyordu.

O kitaplar Nazi rejimine zarar veriyordu…





General Franco’nun ispanya’yý diktatörlükle yönettiði 35 yýl boyunca, kendine göre gerekçeleri vardý ve bir grup insan Generale hak veriyordu. Ýspanya’da milliyetçiler, seçimlerle gelen ve iktidara oturan cumhuriyetçileri deviriyor 35 yýllýk kanlý bir dönem yaþanýyordu. Ýspanyol milliyetçileri de þüphesiz kendilerine göre gerekçeler üretmiþlerdi, onlar için kanýn akmasý son derece normaldi.



Ve biz bir kez daha yeniliyorduk.



Victor Jara Þilili bir müzisyendi. Darbelere ve darbecilere karþýydý. Bir müzisyen olduðu için darbecilerin dikkatini çekmiþti. 16 eylül 1973’de General Pinochet’in darbeci ordusu Þili stadyumunda Victor Jara’nýn iki elini kesmiþti.



Victor Jara katledilmeden önce stada gitarý ile giriyor ve þarký söylüyordu:

“biz kazanacaðýz General, özgürlük kazanacak General”



Askerler stattaki diðer idamlýklara ibret olsun, özgürlük þarkýsýna eþlik etmesinler

Ve Victor Jara bir daha gitar çalmasýn diye Jara’nýn iki elini de kesmiþlerdi.



Victor Jara kýsýk da olsa þarkýsýný söylemeye devam ediyordu:

“biz kazanacaðýz General, özgürlük kazanacak General”



Victor Jara 16 Eylül 1973’de spor müsabakalarý için yapýlan ama darbenin mezarlýðýna çevrilen Þili stadýnda hunharca katlediliyordu.



Biz bir kez daha kaybediyorduk…



Darbecilere göre Victor Jara zararlý biriydi bu yüzden yok edilmeliydi…





Bunlarýn tümü yaþanýrken öldürülenler, kanlarý oluk oluk, bir ýrmak gibi akanlar oluyordu þüphesiz.



Ýnsanlar, insanlýklarýný çeþitli gerekçelerin altýna gömüyor ondan habersiz yaþýyorlardý.



Küçük çocuklar öldürülen anne-babalarýnýn kokmuþ ve çürümüþ cesetleri üzerinde hýçkýrarak aðlýyor, Hitler kamarasýnda kurmaylarýyla son saldýrýyý þampanya eþliðinde kutluyordu.





Birileri çýkýp “durdurun þu vahþeti” diyor, Victor Jara katlediliyordu.





22 yaþýndaki esmer kýz sevdiðinden aldýðý mektuplarý biriktirip olmadýk düþler kuruyor, Franco ve milliyetçi askerleri darbe yapýyordu.



Ama her seferinde en çok da insanlýðýmýz darbe yiyordu.



Ve biz bir kez daha yeniliyorduk…



Tarih bizim þerefli yenilgilerimizle dolu

Ama bir gün “özgürlük kazanacak general”…