Yazarýmýz Mehmet Coral 1947 Ýzmir doðumlu. Amsterdam Üniversitesi’nde yüksek lisans yapmýþ; Lahey Uluslararasý Akademisi’nde öðrenim görmüþ. Ýstanbul’un geçmiþi üzerine üç yýllýk kapsamlý bir araþtýrma sonucu, “Bizans’ta Kayýp Zaman” isimli bir kitap yazmýþ. Radikal Gazetesi’nde köþe yazarýymýþ.....

Pekiyi tüm bunlar, “tarihimizin ýrzýna geçme hakký”ný verir mi yazarýmýza? Eyleminin karþýlýðý kelimenin tam anlamý ile bu oluyor.

“Gerçeði aramasýný ve söylemesini bilememek, gerçek olmayaný söylemesini bilmenin örtemeyeceði bir kusurdur.” Demiþ, Boris Pasternak!

Yazar bu sözü kitabýnýn ilk sayfasýna koymuþ. Allah þaþýrtmýþ olmalý!

Haydi lafý daha fazla uzatmadan kitaptaki tarihi hatalara ve yazarýn palavralarýna þöyle bir bakalým:

BOÐAZKESEN

Bu bölümde Fatih Sultan Mehmet, Rumeli Hisarýnýn inþasý sýrasýnda, Bizans Ýmparatorunun gönderdiði elçilerin, kafalarýný kestirip koltuk altlarýna baðlatýr, sonra cesetleri atlarýna bindirip geri gönderir....

Yazar bu hikayeyi Rumeli Hisarýnýn diðer adý, “Boðazkesen” olduðu için uydurmuþ.

CAMBAZHANE KAPISI

Ýstanbul’un fethinin anlatýldýðý bu bölümde, 1453 yýlýnýn Edirne’sinde adamýn biri, “Kahveci ayranlarýmýzý tazelesin!” diye baðýrýyor.

Amsterdam Üniversitesi mezunu yazarýmýz Ýstanbul’da ilk kahvenin bu tarihten yüzyýl kadar sonra açýldýðýný bilmiyor ne yazýk ki! Peçevi Ýbrahim’in tarihini okumamýþ Lahey Uluslararasý Akademisi’nde öðrenim görmüþ yazarýmýz..

EPÝSTOLA AD MAHUMETEM II

Bu bölümde Fatih Sultan Mehmet, “canýmdan çok seviyorum” dediði Ýrene isimli cariyeyi sýrf Müslüman olmadýðý için boðazýný hançeri ile keserek öldürür! Böylece herkese “hayatýný Ýslam’a adadýðýný” göstermiþ olur.

Adam kafayý boðaz kesmek ile bozmuþ! Hikaye ise yazarýn uydurmasý.......


MÝMAR “ATÝK” SÝNAN

Bu bölümde Fatih Sultan Mehmet “boðaz kesme” iþine ara vererek, Fatih Camiini yapan Mimar Atik Sinan’ýn ellerini kestirir. Sonra da zindana attýrýp dövdürerek öldürtür.

Bu da uydurma tabii.....


CEHENNEM PRENSÝ VLAD

Bu bölümde Fatih Sultan Mehmet, “boðaz kesme” ve “el kesme” iþine ara verir. Cariyeler ile ilgilenmeyi de býrakýr ve kulamparalýða baþlar! Ünlü Eflak Voyvodasý Vlad’ýn kardeþi Radu’yu düzer!

Yazar bu konuyu ayrýntýlý olarak anlatýyor. Konunun erbabý olduðu belli! Fakat bu dünyanýn öbür tarafý da var. Orada Fatih Sultan Mehmet, yazarý yakalarsa.............


CALABRÝALI OCCHÝALÝ

Yazar bu bölümde Kýlýç Ali Paþanýn hikayesini piç ediyor.

Yazara göre 12 yaþýnda Berberi korsanlara (Cezayir’de üslenen Türk korsanlar!) esir düþen geleceðin Kýlýç Ali Paþasý, küreðe konup 10 yýl forsalýk yapýyor ve bir gün diðer forsalar ile birlikte isyan edip geminin kontrolünü ellerine geçiriyor ve baþlýyor Ýspanyol ve Fransýz gemilerine saldýrmaya. Sonra Barbaros ve Turgut Reis ile dostluk kurup Osmanlý Donanmasýna katýlýyor....

Hikayenin sadece “Ýtalyan asýllý olan Kýlýç Ali Paþanýn 12 yaþýnda Türk korsanlarýna esir düþmesi” bölümü doðru, diðer kýsýmlar ise palavra!

Yazar 16. yüzyýlda Cezayir sahillerinde üslenen Türk korsanlarýn kadýrgalarýnda sadece Hýristiyan esirlerin kürek çektiðinden habersiz! Böyle bir gemiyi ele geçiren Hýristiyan forsalarýn niye “Ýspanyol ve Fransýz” gemilerine saldýrdýklarýný biri yazara sormalý.

Ýslam dinine karþý alerjisi olduðu belli olan yazar, Kýlýç Ali Paþanýn daha 12 yaþýnda Müslüman olup Cezayir’deki Türk korsanlara katýldýðý gerçeðini görmek istemiyor.

Kitapta yazdýðýný bakarsak, Ýnebahtý Savaþý sýrasýnda Don Quixote’un yazarý Miguel de Cervantes’i gören Kýlýç Ali Paþa, “Onu ilk bakýþta tanýdým. Uzun yýllar önce bir Ýspanyol Kadýrgasýný zapt ettiðimde tutsak ettiðim Mancha’lý bir soyluydu. Cezayir’de beþ yýl tutsak kaldý....” diyor.

Cervantes 1547 doðumludur, Ýnebahtý Savaþý ise 1571 yýlýnda yapýldý (Uzun yýllar önce esir düþmesi olanaksýz!). Cervantes sol elini kaybettiði Ýnebahtý Savaþýndan sonra Ýspanya’ya dönerken Cezayir’de üslenen Türk korsanlarýna esir düþtü (1575) ve beþ yýl esir kaldý

Yazar yine uyduruyor.....


YARADAN’IN SADASI

Bu bölümde yazar, Mimar Sinan’a, Süleymaniye Camiinde nargile (tömbeki) içirmiþ. Caminin ibadete açýlýþ tarihi 1557; tütünün Ýngiliz tüccarlarca Ýstanbul’a getiriliþ tarihi ise 1580’lerin baþýdýr.


ISLAK MEZAR

O devirde “Viagra” henüz piyasaya çýkmadýðý için güzel cariyesi Gülistan’ýn hakkýndan gelemeyen Sultan Ýbrahim, 299 tane cariyeyi çuvallara koyup denize attýrýr.

299 cariyenin denize atýlmasý bölümü yazarýn palavrasý. Sultan Ýbrahim’in bu tür bir sorunu olduðu doðru. Cinci Hocanýn dualarý(!) ve padiþah macunlarýnýn etkisi ile kýsa sürede sorun giderilmiþtir!

“BÜTÜN KARINDAÞLARIM BOÐULA!....”

3. Mehmet tahta çýktýðýnda 19 erkek kardeþini boðdurmuþtur. Yazarýmýz bu konuya “mal bulmuþ Maðribi gibi” atlamýþ.

Yazar, hanedan üyelerini boðdurulurken kullanýlan ipin (“yay kiriþi” de denir) ipekten yapýldýðýndan habersiz. Kovboylarýn kullandýðý türden kalýn ip olduðunu sanýyor!

DOÐU’NUN SULTANI, BATI’NIN ÝMPARATORÝÇESÝ...

II. Mahmud’un annesi Valide Nakþidil Sultan ile Napolyon’un ilk eþi Josephine’nin kardeþ çocuklarý olduðunu iddia eden yazarlar vardýr. Pek kabul görmüþ bir iddia deðildir! Valide Nakþidil Sultan, haremdeki kadýnlarýn çoðu gibi Kafkas asýllýdýr.

Yazar, Valide Nakþidil Sultanýn Fransa’da eðitim aldýktan sonra ailesinin bulunduðu Martinique adasýna dönerken Cezayir korsanlarýnca yakalanýp, Ýstanbul’a gönderildiðini yazýyor.

Günün birinde Valide Sultan olan bu Fransýz kýzý, yeðeni olan Napolyon’un eþi Josephine mektup yazýyor. Yazara göre, Josephin mektubu okuduðunda eþi Napolyon Fransa Ýmparatoru.
Fakat mektupta Valide Sultan, oðlu II.Mahmud’un Yeniçeri Ocaðýný kaldýrdýðýný yazýyor. Yeniçeri Ocaðý 1826’da kaldýrýlmýþtýr. Napolyon ise 1815’de Waterloo Savaþýndan sonra Ýmparatorluðu býrakýp Saint Helena adasýna sürgüne gitmiþti. Aslýnda Josephin’den boþanýp ikinci eþi ile evlenmesi çok daha öncedir. Yazar burada 20-25 yýllýk bir hesap hatasý yapýyor.

Bu bölümde yazar hatadan hataya koþuyor.
Mesela Cezayir Dayýsýna, “Cezayir Beylerbeyi” diyor.
Cezayir’e 17. yüzyýlýn sonlarýndan itibaren beylerbeyi gönderilmediðini, daha doðrusu, Ýstanbul’dan gönderilen beylerbeyinin bazen karaya bile çýkarýlmadýðýný veya karaya çýkarýlsa bile “Halifenin temsilcisi” olduðu için saygý gösterilmesine raðmen, ülkeyi yönetmesine izin verilmediðini, Cezayir’i, Türk korsanlarýn aralarýnda seçtikleri “Dayý” ismi verilen kiþilerin yönettiðini nereden bilecek yazarýmýz?


“SIR ALTI”NDAKÝ CENNET BAHÇELERÝ

Bu bölümde yazar þairliðe soyunmuþ, sanki yazarlýðý pek becermiþ de.......


NATIR BESÝME

Burada izninize sýðýnarak yazara, “Çüþ!!!” diyorum.

Yazar II.Mahmud’un eþi, Sultan Abdülaziz’in annesi Pertev-Niyâl Valide Sultanýn ,aslýnda Çemberlitaþ Hamamýnda natýrlýk ve temizlikçilik yapan bir Çingene kadýnýn, “Besime” isimli kýzý olduðunu iddia ediyor.

Yazar “kadýnlar hamamý” konusunda hayli bilgili. Ýzmirli olan yazarýmýzý, annesinin 1950’li yýllarýn baþýnda elinden tutarak Karantina Hamamýna götürmüþ olmasý kuvvetle muhtemel.

Yýllarca süren bu hamam sefalarý yazarýmýzýn zihninde yer etmiþ. Fakat sonunda hamamcý kadýn, býyýklarý terlemeye baþlayan geleceðin yazarýna bakýp,” Babasýný da getirin bari!” deyince, hamam sefasý sona ermiþ ne yazýk ki..

Yazara göre, Pertev-Niyâl Valide Sultan 5 Haziran 1887’de vasiyetnamesini yazýyor. Oysa 5 Þubat 1883’de ölmüþtür.

Yazar bu tarihte kendisinin, “Osmanlý Ýmparatorluðunun ana kraliçesi” olduðunu söylüyor. Bu tarihte sað olsaydý bile oðlu Abdülaziz tahttan indirildiðinde (30.05.1876) bu unvaný sona ermiþti.

Yazarýmýz, 1826 yýlýndan önceki bir tarihte, Haremaðalarýnýn “yanýndan püskülü sarkan ciðer rengi fes” giydiðini yazýyor ki bu yazarýn uydurmasý. O tarihlerde uzun, beyaz kavuk giyerlerdi.

Bu bölümde yalan, palavra ve hata çok! Fakat bende sabýr kalmadý. Geçelim....

ÇÝFT BAÞLI KARTALIN SON UÇUÞU

Kitabýn son bölümünde yazarýmýz, 25 Aðustos 1922’de Batý Anadolu’daki Yunan Ordusunun komutanýný General Trikopis sanýyor. General Hacýanesti olduðunu bilse zaten þaþardým.


Yazar “tarihimizin ýrzýna geçmiþ” derken abartmamýþým deðil mi?


Can Macit