Uzak þehirlerin bendeki yalnýzlýðý gibi, sebebini bilmedeðim, tuhaf, anlaþýlmaz bir duygu yoðunluðu bu.

Yaþamýn insanýn baþýna musallat ettiði, baþka bir hayatýn cehennemindeymiþiz düþüncesini uyandýran bir aðýr 'yýðýn' bu. Belki de gerçek yaþamlarýn yalancý rüyalarý yaþadýklarýmýz.

Yalanlar ve gerçekler... Ama doðrular ya da yanlýþlar deðil! O kadar masum deðil! Doðrularýný ve yanlýþlarýný yitirmiþ bir neslin ilk kalýntýlarýyýz biz. Bizim payýmýza düþen sadece yalanlar.

Ilýk bir kýþ gecesi ya da yaz günlerindeki serin rüzgarlarýn hoþluklarýný yitirdiðimiz gündür bugün. Ama dün de bugündü.Yarýn da en az bugün kadar bugün.

Nedir bu?

Tanýmý yok, amasý yok, çünküsü yok.
"Seni seviyorum çünkü bu böyle" diyecek kadar yalýn olmalýydýk. Yüzümüze gözümüze bulaþtýrdýk. Onu da beceremedik.Sevginin, aþkýn adýný yalanlarla yarattýðýmýz süslü sözcüklerde aradýk.

Bu yazýnýn baþlýðýný ne koymalýyým? Çekici Yalnýzlýk mý? Süslü Aþk mý? Dün mü bugün mü? Ya da Atilla Ýlhan'dan çalýp "hangi yalnýzlýk" mý desek?

Bu yazýnýn bir adý yok.Adý sizde...

Bugünün dünden daha güzel olacaðýný düþünmemize neden olan þu ümit etme duygusu... Seni atýp kurtulmak gerek.Bugünün dünden daha iyi olacaðýný düþünüp de yanýlsamalarýmýza yenisini koymadýk mý hergün.Oysa dün bugündü.Bugün de yarýn.

Ýnsaný en çok kandýran duygu ümit etmek oldu hep. Yoksa bu yazýnýn baþlýðýný "hangi ümit" diye mi deðiþtirsek?

"Beni en çok üzen bir erken ölümdür bir de sevdiðim insanlarýn deðiþtiðini görmek" der þair.
Erken bir yalnýzlýk benimkisi. Bunu erken ölümler listesine mi koymalýyým yoksa insanlarýn deðiþmesine mi yormalýyým?

Yorgunum.

Kendimce doðru saydýklarýmýn bir bir manasýzlýða sürüklenmesi beni de deðiþtiriyor.Ben de birilerinin "deðiþti" dediði insaným artýk sanýrým.

"giden mi suçludur?
yoksa kalan mý?
herkes giden suçludur der
ama
kalan suçludur.
giden de bu yüzden gitmiþtir zaten"

der þair.

Mesele hangi safta olmanýz gerektiðini bilememekte.
Belki de benim de gitme zamaným geldi.
Tersi bir durum; gideni seyretmek.
Seyretmek ya da seyrettirmek...
Ýþte tüm mesele bu.
Olmak ya da olmamak kadar masum deðil.