merhaba sevgilim.
bugün yalnýzlýðýmýn 14.günü...saksýdaki çiçeklerin neredeyse solmak üzere.bir matem havasý soluyor ranzam.
yaþadýðýný iddaa ettiðim her þiirin gün ve gün öldüðüne þahidim artýk...bir bir siyaha boyamaktayým kaðýtlarý ve masamdaki ayrýlýk beyannamen çok daha can yakýyor þimdi...
nedir bir ayrýlýðýn en mantýklý nedeni? peki nedir özlemenin kayda deðer getirisi.þiirler þarkýlar...ne denli tesellisidir ki...abanýyorum çaresizliðime.
nedir bir aþký yerinde tutabilen o efsunlu cümleler.neredeler þimdi ümitlerim...hayallerimiz neredeler...gidiþin kaderime en derin imzasýný attý ya,felek dediklerine küfr etmiyorum...uðruna yazdýklarýmý silmekteyim...unutmak arzusundayým anýlarýmýzý,seni sevmemek zorundayým...þiirler þarkýlar öldürmekteyim içimde diri diri...þiirler ölür mü deme sevgilim! eli yok ayaðý yok iþte arda býraktýðýn nedenlerinin.sen benim yaþama nedenim, sebebim! ne kýymeti var ki þimdi sensiz, yazýlanlarýn yazýlacaklarýn...ahmet arifin, atilla ilhanýn, sabahattin ali nin safonun...ölüyor birer birer sevdiðin þiirler þarkýlar...ölmekteyiz sevdiðim aðýr bedeller vererek tarihe...