RUTÝN HAYAT
-BAÞLANMAYAN YOLCULUK-
Karanlýk bir gecede baþlamalýydý yol-culuklar. Karanlýk bir gök, karanlýk yerler, kapkaranlýk bir yürek. Sadece titrek sokak lambasý aydýnlatmaya çalýþmalýydý yürekleri. Yüreklerde açan umut çiçeklerine sevgi güneþi yerine yapay bir güneþ -bir sokak lambasý- can vermeliydi.

Tüm bu düþünceler beni karanlýk bir gecede yola koyulmaya sevk etti. Ýçimde çok büyük bir öfke kime olduðu, neye karþý dur-duðu hiç belli olmayan bir öfkeyle sokakta-yým. Sokaktan daha karanlýk bir ruhla ortalýkta dolaþmak akýllýca deðil elbette ama o vazi-yette aklýn hiç bir önemi yok benim için.

Bir an fark ettim nerede olduðumu. Tabelada 2140 sok. yazýyor. Çocukluðuma gelmiþim meðer fark etmeden. Ayný hýzla oradan taksiye binip, þoföre beni deniz kena-rýna götürmesini söyledim. Kaçtým oradan. Yaþadýklarým kaçýrdý beni.

Deniz kýyýsýna elimde bir paket kuru-yemiþle oturdum. Bankta biraz ýslaklýkla bir-likte, hafif bir yalnýzlýk kokusu var. Telefo-num çaldý. Annemin býkmaz usanmaz telefon-larýndan biri daha.
Benim nasýl olduðum umurunda deðil elbette. O çok özlediði memleketinde neler oluyor, merak ettiði bu.

Derken bir daha telefonum çalýyor. Yüzümde haz duygusuyla uyanan umut kýrýn-týlarý. Demek ki halen beni merak eden bir kocam var. Açýyorum telefonu. Biraz telaþlý ama sesinde daha çok öfke var. Tabi belli edilmemeye çalýþýlan bir öfke. Hemen onu da davet ediyorum, karanlýk geceme. Önce yor-gunum diyor ama bu bankta sabahlayacak olduðumu bildiði için gelmek zorunda kalýyor.
Yanýmdan çeþit çeþit insanlar geçiyor. Bazýlarý bir þeyler istiyor Hepsini kibarca reddedi-yorum. Þu anda benim onlardan daha fazla yardýma ihtiyacým var çünkü.

Ah iþte sevgili kocam yüzüne zoraki bir gülümseme iliþtirilmiþ bir biçimde yüz metre öteden geliyor. Gözlerim bozuk olma-sýna raðmen hemen tanýyorum onu. Bu silueti nerde görse tanýrým. Tabii buna kocamýn otu-zunu çoktan geçmiþ olmasýna raðmen hâlen yirmilik delikanlýlar gibi etrafýndaki kýzlara bakýþlarýyla boncuk daðýtmasýnýn sonucunda kýzlarýn ona yaklaþmasýnýn etkisi de olmuyor deðil.
Yalnýzlýk havasýný daðýtmak ister gibi oturuyor yanýma. Sadece paylaþabileceðini biliyor oysa. Sarýlmadan önce etrafýmýzdaki genç çiftleri kýskandýrabilecek kadar kocaman bir öpücük konduruyor dudaklarýma. Sonra sözcükler dökülmeye baþlýyor dudaklarýndan.
_Nasýlsýn hayatým?
_Ýyi.
_Eee neler yaptýn bugün?
_Ýþ güç iþte.
_Hýmmm… Anlaþýlan burada konuþmak is-temeyen yalnýz bir kadýn oturuyor.
Ortak olmam mümkün mü?
_Yalnýzlýklara ortak olunmaz. Sadece öyle hissedilir ya da hissettirilir.
Bunu söyledikten sonra yüzünde san-ki o hiç sevmediði limonu yemiþ gibi bir ifade konuveriyor.
Memnuniyetsiz bir tavýr eþliðinde:
_Ýþ nasýl geçti? diye istem dýþý bir soru geliyor.
_Sýkýcý, yoðun, sýradan.
_Seni anlamak gerçekten çok zor. Elinde bu kadar baþarýyý yansýtan belgeler, böyle bir yetenek ve benim gibi bir kocan varken, kendi seçtiðin bir iþi nasýl olur da beðenmiyorsun?
_Ýnsanlarýn suretime bakarak verdiði o baþarý belgeleri, iþlenmeyen bir yetenek ve senin gibi bir kocam olduðu için etrafýmdaki etkenlerin doðrultusunda seçtiðim iþi beðenmiyorum.
Onu böylesine kýrmayý hiç düþünme-dim ama bir süre sonra böyle patlamalarým oluyor iþte. Olaylara ve sonuçlarýnda oluþan olgulara tahammül seviyem bu kadarcýk.
Suskunuz, bu yalnýzlýk kokan bankta. O her zamanki gibi dizlerime kafasýný koyup sýzacak birazdan.
Konuþmalarýmýzýn ardýndan yuvarladýðýmýz dörder biranýn ve þarabýn bu etkiyi yapmasý lazým.
Benimse birazdan tuvaletim gelecek ve ben sabaha kadar öyle oturacaðým, kendimi kasa-rak.
Ama bu gece öyle olmayacak gibi.
Az öteden üç serserinin naralarýný iþitiyorum.
Aldýrmýyorum.
Sevgilimin sýzdýðý gecelerde böyle þeyler olur.
Ben her zaman yaptýðým gibi sýzmýþ ayaðýna yatarým birazdan giderler diye düþünüyorum ama...