Kaybolan kaç günüm hüküm sürüyor þimdi yanýbaþýmda. Zar zor yürümüþ bir iliþki, çok öncesinde ( þimdi sanki asýrlar geçmiþ gibi üstünden ) yaþanmýþ karþýlýksýz bir aþk… Yýllar öncesinin Selim’i ve yýllar öncesinin Deniz’i geliyor aklýma þu batmakta olan güneþi gördükçe.

Bir deniz kasabasýnda ayaklarý sýcak kuma deðerken görmüþtüm onu. Ben küçüktüm ona göre, o da büyüktü bana göre. Yaþlarýmýz ilerlediðinde sorun olmayacak bir þeydi ; ama o zamanlar için sorundu.

Uzun yýllar… Ne kadar olduðunu söylemiyorum; çünkü çok yakýn arkadaþlarýma anlattýðýmda bana salaksýn sen dediler. Uzaktan uzaða bir adam bu kadar zaman sevilir mi diye. O yüzden söylemiyorum size de.

Uzun yýllar, sokakta, çarþýda, yürürken yolda karþýlaþmalarýmýzýn toplamý kadar iþte… Þimdi topluyorum da on parmaðýmý bile geçmiyor. Ne bir konuþma, ne bir selamlaþma hiçbir þey yokken ortada ben ona aþýk oldum. O sýralar mitin ajanlarýna taþ çýkartacak kadar çok çalýþýyordum. Üniversitede okuduðunu öðrenmiþtim. Zaten düþününce de onu gördüðüm zamanlar hep yaz tatillerine denk geliyordu.

Ve ben lise ikinci sýnýftaydým. Her gün çarþýya onu görme umuduyla gidiyor, görmeden evin yolunu tutuyordum. Ne çok dualar ederdim göreyim diye. Bazen kabul olurdu da. Bir sokak sonunda, bir köþe baþýnda, herhangi bir yerde onu görürdüm. Tabi beni fark etmezdi.

Sonra bir gün bir þey oldu. Biliyorum yaþadýðým sürece hep bunun piþmanlýðýný duyacaðým. Biliyorum… Yine çarþýya hiçbir iþim yokken ( benim iþim oydu ki zaten ) onu görmek için çýktýðým bir gün daha o zamanlar bu þehirde olup olmadýðýný bile bilmiyorum. Yanýmdan geçti. Ben yokuþ aþaðý iniyordum.O da yokuþ yukarý çýkýyordu. Ve baktý biliyor musunuz? Gözümün içine baktý. Sonra ben aþaðýda arkadaþlarýmla konuþurken geri dönüp peþimden geldi. Ben gidiyordum, o geliyordu. Ama hýzlý hýzlý kaçýp gittim. Þimdi düþünüyorum da hala anlam veremiyorum. Niye kaçtým ki?

Evet onu sevdiðimi biliyordu. Biliyordu iþte!.. Sonunda fark etmiþti beni. Ama ben ne yaptým? Eþþek gibi kaçtým. Durmadým. Yýllardýr beklediðim þey olmuþtu ve ben kaçmýþtým. Aptallýðýn böylesi. Her geriye dönüp bu olayý hatýrladýðýmda kendi kendime aptal diyecektim. Dedim de. Gerçekten.

Boran olaylarý böyle bilmiyor iþte. O sanýyor ki ben Selim’le birlikte oldum. Hayalimde olan þeyleri Boran’a sanki yaþanmýþlar gibi anlattým. Neden yaptým bunu bilmiyorum…

Ýþte üniversite sýnavlarýna hazýrlandýðým o sene o evlendi. Bir karýsý vardý artýk. Atilla Ýlhan’ýn dediði gibi güldü mü cenazeye benziyordu. Ama þimdi düþünüyorum da güzel gülüyor eþi. Bende o sene Ýstanbul’a felsefe okumaya geldim. Üniversitede bir çocuk vardý Murat. Selim’e o kadar çok benziyordu ki, bana teklif ettiðinde aslýnda ben Murat’ýn teklifini deðil, Selim’in teklifini kabul etmiþtim.

Onunla beraber oldum. Ýlk defa bir erkekle beraber oldum. Selim’le… Yoo hayýr, Murat’la. Sonra Alper, Metehan ve sayamadýðým, aslýnda isimlerini bile þimdi durup düþününce hatýrlayamadýðým bir sürü erkek. Ama en çok hatýrladýklarým, Selim, Murat, Boran. Tabiki de Boran… Ne Selim’e Ne bir baþkasýna benzediði için onunla oldum. O farklýydý. Elimden tuttuðunda, gözlerime baktýðýnda, beni vücuduyla sararken, konuþurken, dudaklarýný oynatýrken, dalýp giderken… Farklýydý o. Bu yüzden bu kadar uzun sürdü ya bu iliþki. Tabi ben yine kafam estiðinde çýkýp gittim. Bazen baþkalarýyla oldum. Bir arkadaþ aradýðýnda, Boran’la tartýþtýðýmda, Boran’ý baþka bir kadýndan kýskandýðýmda…

Þimdi neyi biliyorum biliyor musunuz? Onun bunu bildiði halde, gururu incindiði, kýrýldýðý, aþaðýlandýðýný hissettiði halde nasýl sevgisiyle karþýmda durduðunu anlýyorum. O beni gerçekten seviyor…

Biliyorum beni yargýlýyorsunuz þu anda. Bunlar onu aldatman için sebep deðildi diyordunuz.

Siz hiçbir þey bilmeden sadece gördüklerinizle ( gerçi gördükleriniz de deðiþiyor ya ) insanlarý yargýlamaya o kadar meraklýsýnýz ki peþinen beni de yargýlýyorsunuz iþte. Ama beni anlamanýz için benim kadar yalnýz olmanýz lazým. Kendinizi benim kadar kimsenin ulaþamadýðý ulaþamayacaðý bir yerde unutmuþ olmalýsýnýz. Ve bu kadar yalnýz birine asla bir insanýn yetmeyeceðini bilecek kadar yalnýzlýða gömülmüþ olmalýsýnýz. Çünkü o kadar çok yaram, açýlmamýþ ve kapanmamýþ o kadar çok boþluðum var ki beni deliler gibi seven Boran bile bu boþluklarý doldurmaya yetmiyor. Bu yüzden görüntüler hep yarým kalýyor ya.

Geçenlerde akþam güneþ batýmýnda Ýzedebiyat adýnda bir dergiyi okuyordum kaldýðým pansiyonun balkonunda. Adý neydi þu kýzýn ya? Aaa evet hatýrladým. Çaðla’ydý. Onun prens ve kurbaða adlý þiirine ‘’ denk geldim.’’ Diyor ya orada ‘’ Yanýmda kalan her þey anlamýný yitirmeden býrakýp gittim.’’ Ýþte dedim bu cümle. Hayatým boyunca, evet evet hayatým boyunca kapýyý çarpýp çýkan olmamýn tek sebebi buydu. Görüntülerin bozulmasýna dayanamýyordum. Ve bozulacaksa da bozulmadan gideyim ki onlarý hep o güzel anlarla hatýrlayayým diyordum.Anlýyor musunuz beni?Gerçekten?Sanmýyorum…

Geçen Boran’ýn sesini duymak istedim. Pansiyonun sahibi Gülizar Teyze’den rica edip telefonunu kullandým. Mesafeliydi sesi. Ekranda numarayý göreceði için söyledim nerede olduðumu. Güzelcehisar Köyü’nde, Hisar Pansiyon’dayým dedim. Önce þaþýrdý. Sonra geleyim mi dedi. Kabul etmedim. Deniz seni çok özlüyorum dedi. Ben de deyip kapattým.

Havalar soðudu iyice. Sonbahar geliyor gibi. Ramazan’da yaklaþýyor. Gerçi Ramazan’ýn yaklaþmasý benim için bir þey ifade etmiyor… Ben hala on iki yaþýmda o iftar sofrasýnda bütün aile birlikte yemek yerken… Ýþte ben her ramazanda o iftar sofrasýndayým. Bir de Boran’ýn oruç tuttuðu o gün. Kolunda saat Allah’ýn gücüne gitmesin ama çok acýktým bir de seni çok özledim deyip duruyordu. Ben niyetli deðildim ama ona saygýmdan dolayý ben de onu bekledim. Birlikte iftar yapmýþtýk ben aðlamýþtým… Sonra seviþmiþtik…Çok güzeldi o gün…

Yýldýzlar güzel gözüküyorlar bu gece. Boran’la konuþalý dört gün geçti aradan. Dört günde çok þey oldu aslýnda; ama sizler hayatýma çok meraklýsýnýz. O yüzden her þeyi anlatmayacaðým sizlere. Hem nasýlsa öðreniyorsunuz…

Boran’a bir þarkýyý söylerdim hep. Eski bir þarký. ‘Tükenir biter gider bitmez dediðin aþklar geriler teslim olur savaþçý umutlar, kurþuna diziler hep doðmamýþ duygularýn, yine de çýkar bir yerden tadý sevdanýn. Bebeðim üzülürsün kendinsin geç kaldýðýn..'

Ne düþündüm biliyor musunuz? Kendimiz için ‘’doðru olduðuna inandýðýnýz’’ þeyi yaparken bir baþkasýnýn yaþamýný alt üst ediyorduk… Benim yapmaya çalýþtýðým þey gibi. Biliyorum o da günün birinde bir baþkasýný terk ettiðinde anlayacak bunu. Biliyorum.

Bir yerlerde o þarký çalýyor yine. Boþluktan aþaðý doðru kayýyorum. Hýzlý. Çok hýzlý… Aniden yere çakýlmak gibi bir þey oluyor. Kafamý çarpýyorum. Sonra devam ediyorum. Aþaðý daha aþaðý… Vücudum ýslanýyor. Nefes alýp vermem zorlaþýyor. Bedenim aðýrlaþýyor. Yarým kalmýþ tüm görüntüler… Her þey… Boran, Selim, Murat, annem, babam… Seviþtiðim geceler geliyor gözümün önüne gülümsüyorum. Su yutuyorum, nefes alamýyorum. Boran elimden tutuyor. Nefesim bitiyor. Kalbim duruyor.

Ýki gün sonra Boðaz yakýnlarýndan cesetini çýkartýyorum. Þiþmiþ bir beden. O gece kötü bir rüya görüp bir gün sonra onu zorlada olsa almak için yola çýkmýþtým. Galiba ben o rüyayý görürken o çoktan atlamýþtý veya atlýyordu o uçurumdan. Eþyalarýný topladým, bana yazdýðý yazýlarý okudum. Defalarca okudum. Aðladým. Kýyafetlerini kokladým. Bir daha o kokuyu duyamayacaðýmý bilmek, bir daha ona dokunamayacaðýmý bilmek canýmý çok acýttý. Keþke dedim kendime keþke, gözlerini de alýp gitseydin.

Beni buraya gömün, ben hep burada kalmak istiyorum yazmýþtý. Oraya gömdük. En sevdiði çiçeði kum zambaðýný diktim topraðýna. Onsuz bir hayatýn senaryolarý oynayacaktý þimdi. Görüntüler dediði gibi yarým kalmýþtý. O böylesini seçti.Yazdýðý kaðýtta ölümümü de kendim seçmeliydim diyordu. Öyle oldu. Ölümünü de o seçti. Ama yine gözlerini, dokunuþlarýný, görüntülerini býrakmýþtý bana…

Hani sana çok kýzdýðým zamanlar o þarkýdaki gibi hey there delilah* derdim ya… Yine diyorum Deniz. Beni býrakýp gittiðin… Bu sefer gerçekten gittiðin için.

Arabaya binip Ýstanbul’un yolunu tutuyorum.Seni arkamda býrakýyorum…Güzel kadýným seni hep seveceðim…

I’d walk to you if I had no other way ( yürürdüm sana doðru baþka bir yolum olmasaydý )

Delilah I can promise you ( Hilekar kadýn sana söz verebilirim )

My word is good ( sözüme güven )

Hey there Delilah here’s to you ( hey hilekar kadýn* iþte sana )

This one is for you… ( bu senin için )

I miss you… ( seni özleyeceðim )


11.08.08 / BARTIN
Çaðla GÖKDENÝZ...

yýldýz tilbe / sevdanýn tadý
plain white t's / hey there delilah