Gözlerim yorgun bugün
Yýllarýn getirdiði o kalýn çizgiler
O belirgin çizgiler
Aynanýn karþýsýnda duruyorken
Benden kaçmak istercesine
Hayal gücüme baðlý olarak
Olmadýk þekiller oluþturuyor yüzümde…

Aklýn sýnýrlarý içerisinde kalmak
Kalbimin sýnýrlarýný aþmak…
Ýþte bu kendime sevgili olmak…
Varlýðýma anlamlar katacak hayaller kurup
Bunlarý baþarmak adýna kendimi aþmak…

Hayatta bir kez olsun aynanýn karþýna geçip dilediðinizi söyleyebildiniz mi?
Kalýn çizgiler içerisindeyken yüzünüze!
Geçmiþinizin aðýr yükleri geleceðinizdeyken!
Ya da
Korkusuzca ayrýlabildiniz mi o hep sýðýndýðýnýz limandan?
O hep kenarda unutup bilmeden biriktirdiðiniz kendinizden?
O hep unuttuðunuz özünüzden?

Ýþte kendime sevgili olmak
Öyle durmaksýnýz limandan ayrýlýp okyanusun dibine dalmak…
Öyle koþar adým yürürken düþeceðinizi bir kez hesaba katmamak…
Ýþte kendime sevgili olmak…
Geleceði düþünmeden ama geçmiþi de unutmadan yaþamak…

Kendime sevgili olmak
Saatlerce kendimle konuþmak
Aynanýn karþýsýnda çizgilerimle oyunlar oynamak…
Kendime sorular sorarken cevaplarýný aramamak…
Ýþte kendime sevgili olmak…
Korkmadan
Yýlmadan
Durmadan
Kendime sevgili olmak…