Bir manzaraydý aþk…
Çamlýca tepesinden baþlayýp da Boðazýn o serin sularýna kadar
Hemen hemen bütün Ýstanbul tanýk olmuþtu seviþmelerimize…
Bir manzaraydý aþk…
Boðazýn sakinliði vardý üzerimizde,
Modanýn o huzurlu sokaklarý,
Anadolu’yduk biz…
Sessiz sedasýz yeþeriyorduk
Manzaranýn bize verdiðini düþündüðümüz mükemmellikle…
Bir manzaraydý aþk…

Manzaranýn içinde baþlayan aþk,
Bir ressamýn tuvalini süsleyecek kadar
Olaðanüstülüðünü koruyordu…
Bir manzaraydý aþk…
Huzuru taþýyorduk her ressamýn tuvaline…
Ardýmýzda býraktýðýmýz sahneler
Hep hüzün rolünü giyiyordu…
Bir manzaraydý aþk…
Bazen gözlerdeki yaþ, bazen dudaklardaki tat…

Masallarýn içindeki hayal kahramanlarýnýn rollerini üstleniyorduk sanki.
Her yaþadýðýmýzýn ardýndan izlenme rekorlarý kýrýyorduk düþ âleminde…
Bir düþ’tü aþk…
Sakince yaþanan, ilk gününün heyecanýný hep teninde hissedebilen
Bir düþ’tü aþk…
Hayallerimizin eteðine sýðýnýyorduk her zaman.
Þimdi düþlerimde kalma vakti, zaman oldukça ilerledi.
Rüzgârlar, soðuk geçen iklimler,
Hiçbir deprem etkisi ya da artçý sarsýntý
Bu zaman dilimi içerisinde yýkamamýþken düþlerimizi,
Nereden kesmiþti o körpecik yüreðimizin ilmiðini düþ kýrýklýklarý?
Bir düþ’tü aþk…

Þimdi nerde bir manzara görsem, sen gelirsin aklýma, aþk…
Ne zaman hayallerimi süslemek istesem, sen olursun orada, düþ…
Bir manzaraydý aþk…
Bir düþ’tü aþk…
Ve biz yarým kaldýk bir manzaranýn içinde, düþ’ün alevinde…