Sýmsýcak bir gün ortasý
Mahþeri bir caddede
Kaldýrýmlar kadar yorgun
bir kadýn yatýyordu
Baþýnda gözü yaþlý bir dede
Sanýrým kocasý
Doktor yok mu diye çýðlýklar atýyordu

Kalabalýk arasýndan
Gözlerinden sevgi akan bir adam
Sanýrým doktor
Kadýnýn yanýna vardý
Elleri kýlýç kadar keskin
Yüreði sevgim kadardý
Ýlk yardým yapanlarýn ellerinden kurtardý

Ýþte o an bakýþlarým
önceki güne kaydý
Uzun hastane koridoru
Caddeden de kalabalýktý
On üçünde çýðlýk çýðlýk bir çocuk
Acýlar içinde
Sanki elektrikli suda
çýrpýnan bir balýktý

Baþýnda gözü yaþlý bir kadýn
Sanýrým annesi
Doktor yok mu diye çýðlýklar atmýyordu
Çocuðu hasta anneler gibi
Sýrasýný gözlüyordu
Yavrusunun baþýný göðsünde tutup
Bir yandan mendille terini kurutuyor
Bir yandan gözyaþýyla yüzünü suluyordu

Son gördüðümde anne
Fýrtýna öncesi kadar sessiz
çocuk hareketsizdi
Anladým ki acýsý sonsuza kadar dindi

Yaþlý kadýn kocasýyla
Doktoru konuþuyor belki de
O çocuk toprak þimdi