…kendin…

Yokluðu ile kendi varlýðýn arasýndasýn
Týpký ayla güneþin kavgasý gibi
Mutluluk isteðin geçmiþteki yaþanýlan
Ay ile Güneþ aydýnlatma savaþýnda sanki

Benliðini bir yere emanet etmiþ gibisin
Ne Ay ne de Güneþ bilmiyor kendi güçlerini
Sen de bilmiyorsun iþte kendi önemini…

Zannetme ki Güneþ olmasa Ay olacak
Ama Ay olmasa Güneþ…
Zannetme ki “O” olmasa kendin olacak
Ama kendin olmasa “O”…

Ay beklemeli gecenin gelmesini
Kendini yaþamalý ki O nefes alabilsin
Güneþ aydýnlatmalý her yeri, Ay’ýn görünmemesini…
O olmalý ki benliðine huzur versin…

Bu düzen içinde,
Önce kendin olmalý
Ay’ýn o sýra dýþý görüntüsünü görmek
Güneþ’in sýcaklýðýný hissetmek için

Sonra “O” gelmeli…
Seni,
Gündüz Güneþ’in
Gece Ay’ýn altýnda
Sevebilmesi için…

Ay, kendin... Güneþ, O…