Bir çocuðunu askere yolluyorsun. Diðeri PKK’ya katýlýyor. Oðlun izine geldiðinde PKK’lý kardeþinin cenazesiyle karþýlaþýyor. Bu ne yaman bir dramdýr. Bu ne felakettir. Allah aileye sabýr versin.
Ülkemin terör sorunu hakkýnda siyasetçiler, aydýnlar, iþadamlarý, askerler, bakanlar, bilim adamlarý, vatandaþlar hep yazdý-çizdi-konuþtu. Þimdi de ben iki kelime etmek istiyorum. Kafadan girecem konuya, dikkatli olun.
Ekonomi büyüyor diyorlar ama sadece patronlarýn banka hesaplarý büyüyor ve halk hala açlýk-sefalet-yoksullukla boðuþuyor.. Öfke ve çaresizlik büyüyor, büyüyor.. Sorun da burada baþlýyor.
Açýk seçik söylüyorum eðer bu ülkenin %90’ý yoksul olmasaydý ve bu ülkenin doðu illeri geri kalmýþlýk ve fakirlikte batýya oranla çok daha derin bir bataða saplanmýþ olmasaydý terör örgütü kendine bu yandaþlarý bulamayacaktý.
Devlete ve sisteme duyulan öfkenin en büyük nedeni siyasi deðil tamamen ekonomik eþitsizlik ve adaletsizliktir. Karný tok, sýrtý pek, hayatýndan genel manada memnun bir adam niye daða çýkýp eline silah alsýn? En fazla olacak olan siyasi bir platformda memnuniyetsizliklerini dile getirmek olacaktýr.
Adama aç, adam bin bir mahrumiyet ve haksýzlýkla yaþýyor. Adaletsizliði görüyor, düzelmesi için bir umut göremiyor.. insanca bir yaþam için umudu yok, adalet için umudu yok, çocuklarý için umudu yok.. Gelecekten umudunu kesmiþ.
Böyle ruh halindeki birisini içine düþtüðü bunalýmýn içinde yönlendirmek zor deðil ki.. Yarasýný kaþýyýp daha da dolduracaksýn, sonra da ona bu öfkesini yönlendireceði bir yol vereceksin..
Vatandaþ içine düþtüðü yanlýþý gördüðünde ise zaten iþ iþten geçmiþ ve kendini terör bataðýna boðazýna kadar batmýþ buluyor..
Öfkenin ve umutsuzluðun; terör askerlerinin en büyük kaynaðý ekonomik eþitsizlik ve adaletsizlik..
Yoksulluk ve adaletsizliðin belini kýran terörün de belini kýrar. Yoksa daha çok acýlar çekilecek ne yazýk ki.