Duymaya alýþtýðým sözlerin ezberliðinden olsa gerek caným acýmýyor artýk! Hani derler ya “Bildiðin gibi gel hayat” bildiðin gibi…

Koyu mavi duvarlara yansýyan ýþýk süzmesine takýldý gözlerim… Oluþan þekilleri benzetememek bildiðim gerçeklere! Karýþtýrýyor elimde olmadan küçük aklýmý... Camý açýp gecenin siyahýnda; küfredesim var bildiðim tüm gerçeklere! Yansýmasýndan kortuðumdan olsa gerek susuyorum… Ýncitilmekten korkum… Yinede inciniyorum…

Kýsýyorum duyabildiðim tüm sesleri; kalp atýþlarýmý duyabileyim diye… Hissedebildiklerimle örtüþmemesine kýzýyorum seslerin… Karýþýyor elimde olmadan küçük aklým… Karþýma alýp küfredesim var tüm sevdiklerime! Yansýmasýndan korktuðumdan olsa gerek susuyorum… Ýncitmekten korkum… Yinede incitiyorum…

Duymaya alýþtýðým sözlerin ezberliðinden olsa gerek güçlü duramýyorum artýk! Hani derler ya “Bildiðin gibi gel hayat” bildiðin gibi…