Ah…
Yer deðiþtirir aþkýmýn yurdu.
Bir gün aya,
Bir gün baharýn kapýsýndaki güneþin vuruþuna,
Bir gün sesinden gizlice iyiliðini sýzdýran ruhuna,
Bir akordu bozuk bakýþýn sebebine,
Acýmýn hafifliðindeki aðýrlýða…

Sakýn acýlarýn sende olduðunu söyleme bana
Kollar sanki dokunabilecekmiþ gibi uzanýrken ruhuna
Eriþebilecekmiþ gibi ruhunun sýrrýna…
-Eriþemezler ya-
Sýr sensin!

Ah…
Coþtururken beni kalbime yanlýþlýkla gelen serçenin çýrpýnýþlarý,
Yetmez uyanmama kartalýn uzaktan ince bakýþlarý.
Yer deðiþtirir beynimin sefilliðiyle tok yaný
Damar damar ben,
Oluk oluk sen her yaný...

Sonra…
Kýsalýr cümlem, düþüncem, kâðýtlarda
Dayanamam
Yunus deðilim, kaçamam da o kadar hýzlý
Saklanamam…

Sevimli miyim? Anlayamam...
Korkuttuðum kesin
Duyurdukça ille de kendini iç sesim.
Farkýna varýrým varmasýna da
Ýçimin karalýðýný konuþan kýsýk sesin,
Durduramam…