Gerçüþ’ ün þirin köylerinin birinde doðmuþ bizim yaðýz delikanlý Nurettin. Anasý ve babasý Nuro’ yu genç yaþlarda Çukurova’ ya gönderir, Daha 16 yaþýnda olmasýna raðmen Nuro gurbetlikle tanýþýr ve aile dostlarý Cengiz abisi Nuro’yu evinde barýndýracaðýný, ona iþ bulacaðýný söyler.
Nuro Çukurova’ ya gelir gelmez Cengiz abisinin pamuk tarlalarýnda bulduðu iþe baþlar. Ýlk iki gün Nuro çevresine meraklý gözlerle bakar. Tanýmadýðý bir ortamdýr bu. Ýkinci gün iþ bittikten sonra “Dün nasýl kan revan içinde kaldým ; bugün ise daha az terledim.” der , aslýnda alýþmaya baþlýyordur biraz farkýnda birazda farkýnda olmadan.

Üçüncü iþ gününde iþleri erken bitince, Nuro biraz civarý gezmek ister, tarlada tanýþtýðý þark kökenli arkadaþlarýný da çaðýrýr ve beraberce yürümeye baþlarlar. Yaklaþýk 5 km yürürler konuþa konuþa, Nuro Gerçüþ’ ten çalýþmak için geldiðini, Cengiz abisinde kaldýðýný söyler. Diðer arkadaþlar da civar þehirlerden geldiklerini söylerler ve sonunda “ Hepimizin kaderi burada buluþtu.” diyerek bir iki dakika durgunlaþýp hüzünlenirler. Nuro sessizliði bozarak : “ Ben bu hayatý istemiyorum, ben okula gitmek istiyorum. ” der. “Mutlaka farklý bir þeyler yapmalýyýz arkadaþlar. Burada, böyle bir hayatla kendimize nasýl gelecek yaratabiliriz?“ sorusunu sorar. Hiç ses çýkmaz arkadaþlarýndan ve sonra: “Kaderine razý olmalýsýn Nuro.” diyerek teselli etmeye çalýþýrlar onu. Nuro’ nun gördüðü gerçekleri diðer arkadaþlar görmüyordur. Saat ilerleyince arkadaþlarý: Hadi Nuro, kalkalým, yarýn yine iþe geleceðiz, diyerek hep beraber kalkarak evlerine giderler. Nuro eve gelir , her akþam döndüðünde evde olan Cengiz abisini göremez. Biraz da þaþýrýr, ama onu beklemeye takati yoktur ve yatar.

Ertesi gün tarlada yemek arasý verilir. Nuro ve arkadaþlarý evlerinden getirdikleri çýkýnlarýný açarlar, yemeðe baþlarlar. Yemek esnasýnda arkadaþlarýndan birisi “ Ýþte Gerçüþ’ ün kralý aða sofrasýnda” diyerek biraz dalgacý ve birazda güldürmeye yönelik bir espri yapar. Nuro arkadaþýna dönerek: Burada aðalýk, maðalýk yok! Burada iþçiyiz ve böyle þakalar yapma, der . Sinirlenmiþtir. Arkadaþý biraz mahçup bir tonla üzüldüðünü söyler ve Nuro : Boþ ver kapatalým , derken karþýdan iþaret gelir “ Hadi iþinizin baþýna! ”

Nuro elinde oraðýyla topraða doðru her eðiliþinde bu iþi yapmayacaðýný söyler kendi kendine. Nihayet akþam olur ve arkadaþlarýna “ Ýyi akþamlar” demesiyle tarladan kaybolmasý bir olur Nuro’ nun. Eve gelir, üstünü deðiþtirir, iki sokum bir þeyler yedikten sonra, bir anda memleketini düþünür; beraber, taþlarla oyun yaptýðý arkadaþlarýný hatýrlar ve dalýp gider . Oturduðu divandan yýldýzlara bakar, sanki bir anda geleceðinin aydýnlýk olacaðýný hissedermiþçesine gülümser. Kapý sesi gelir ve Cengiz abisi evdedir. “ Nasýlsýn , iþler nasýl?” diye sorar. Nuro : Alýþmaya çalýþýyorum ama yapamýyorum.” diyerek artýk bu iþi yapmak istemediðini söylediðinde , Cengiz abisi sesini bir anda yükselterek: “Kafaný kýrarým senin! Bir daha bunlarý duymayayým , git zýbar yat!” der.

Sabah iþe gider. Nuro o gün yine arkadaþlarýna akþam iþleri bitince dolaþmayý önerir ve arkadaþlarý kabul eder. Beraberce yürüyüþe çýkarlar. Bu sefer daha az yürürler ve çalýþtýklarý tarlanýn yaklaþýk 1km aþaðýsýndaki vadiye otururlar. Nuro vadinin karþýsýndaki sarý villalarý iþaret ederek, adeta büyülenmiþ bir þekilde : “Arkadaþlar görüyor musunuz ? Þu evlerin güzelliðine baksanýza! derken arkadaþlarý Nuro’ ya çok fazla hayal kurduðunu söyleyerek, bir pamuk iþçisi olduðunu hatýrlatýrlar. Nuro bir süre düþünür ve kendisinden son derece emin bir sesle yarýn son defa iþe geleceðini sokakta yatmak pahasýna da olsa okuyacaðýný, baþka bir dünya kuracaðýný söyler. Arkadaþlarý “Ne yaparsýn bir baþýna gurbette ? Akýllý ol, maceraya girme!” diyerek kendisini aralarýnda görmek istediklerini söylerler. Nuro ,vaktin geç olduðunu söyleyip kalkmak ister ve herkes evine doðru yol alýr. Nuro eve gelir. Cengiz abisi “ Nerede kaldýn lan? “ diye çýkýþýr. Nuro cesurca ertesi gün iþi býrakacaðýný, kendisine okul bakacaðýný ve sonra hem okuyup hem de tekrar çalýþacaðýný söyler, bunu duyan Cengiz abisi iyice köpürmüþtür. “ Okumak nereden çýktý lan! Sen okumayý ne edecen? Sen para kazanmaya bakacaksýn, sen okula falan gidemezsin, diyerek önce iki tokat patlatýr ve feci þekilde Nuro’ yu döver. O korkunç darbeler sonrasýnda Nuro yere yýkýlýr, gözleri mosmor þekilde. Cengiz abisi üzerindeki bütün paralarý alýr ve Nuro’ yu o halde býrakarak kahveye oyun oynamaya gider. Nuro bütün gece hýçkýra hýçkýra aðlar. Bütün gece ertesi gün yapacaklarýný düþünür. Ve sabah olur. Son kez iþe gidip yemek saatinde arkadaþlarýna artýk ayrýlma zamanýnýn geldiðini söyler ve hepsiyle helalleþir, Akþamüstü tarladan çýkarak þehre doðru yol alýr.

Yolda yürürken iki fýrýncý ve bir köþker görür. Karný çok acýkmýþtýr ama veresiye ekmek istemeyi gururuna yedirebilmesi zordur onun için. Çaresizce bir yardým beklediði sýrada beyaz saçlý bir amca çýkar . Nuro’nun mosmor olmuþ gözlerini görünce “ Yiðenim nereye gidiyorsun diye sorar.” “Amca ben okumak istiyorum , yaþamak istiyorum” . deyiverir Nuro tanýmadýðý bu amcaya. Yaþlý amca durumu anlamýþ gibi “ Yiðenim sen nereden kaçtýn?” der. Nuro son zamanlarda kendisine yaklaþan ve onu anlamaya çalýþan belki de tek insan evladý olan bu yaþlý amcaya içini dökmekten kendisini alamaz. “Amca ne kaçmasý ? Ben okumak istiyorum, aþ istiyorum!” diye haykýrýr. Yaþlý amca çok duygulanmýþtýr. Oðlum sana yardýmcý olacaðým, yiðidim , diyerek aðlamakta olan Nuro’ ya sarýlýr. Her ikisi de fevkalade duygulanýrlar.
“Benim adým Yaþar. 64 yaþýndayým , buralýyým .” diyerek kendisini tanýtýr amca. Nuro ‘ da Gerçüþ’ te baþlayan yaþam serüvenini anlatýr ona.
Beraberce Yaþar beyin evine giderler , kapýnýn tokmaðýna vurulur ve eþi Cemile haným kapýyý açar “ Yaþar bey bu çocuk da kim?” diye sorar. Yaþar bey Nuro’ yu tanrý misafiri olarak tanýtýr ve yarýnlar için güzel þeyler düþünecekleri bir evlatlarý olacaðýný müjdeler. Cemile haným Nuro’ yu üstünkörü inceledikten sonra tepki gösterir: Bu çocuðu nereden buldun, baksana gözleri þiþ þiþ , diye söylenir. Yaþar bey sert çýkarak: “Haným sus ! Gereði düþünüldü ve onun burada kalmasý uygun görüldü. ” der ve Cemile hanýmý sus pus eder.

Yaþar bey Cemile hanýmdan yemek hazýrlamasýný ister ve Nuro’ya elini, yüzünü yýkamasý için ayak yolunu gösterir. Ellerini yýkadýktan sonra sofraya otururlar. Afiyetle yemeklerini yerler. Nuro çok yorgun göründüðünden Yaþar bey Cemile hanýma yataklarý sermesini söyler ve kýsa bir süre sonra yatarlar. Sabah olur beraberce kahvaltý yaptýktan sonra Yaþar bey Nuro’ ya narenciye bahçesini gezdirmek ister. Beraberce bahçenin yarýsýna yakýnýný gezerler. Yaþar bey “ Biraz dinlenelim oðlum.” der. Topraða otururlar . Yaþar bey Nuro’nun yüzüne bakarak : Ailen nerede, diye sorar. Nuro ailesinin gerçüþte olduðunu 9 çocuktan en büyüðün iki küçüðü olduðunu söyler. Yaþar bey merakla kardeþlerinle görüþmüyor musun , diye sorar? Nuro buraya geldiði günden beri herkesin aklýnda olduðunu ,ama geri dönmek de istemediðini söyler. Okumayý çok istediðini , pamuk tarlalarýndaki hayatýn çok zor olduðunu ve sonu olmadýðýný anlatýr. “ Yaþamak çok zor Yaþar amca.” derken gözleri adeta sel olur akar Nuro’nun . Yaþar bey Nuro’ya sarýlýr “ Aðlama oðlum güçlü ol, bundan sonra hep beraber olacaðýz.” diyerek destek olur.
“Þu saatten itibaren sen benim oðlumsun.” der. Nuro mutluluktan “baba” çýðlýðý atar. Yaþar bey ilerlemiþ yaþýna raðmen çocuðunun olmadýðýný söyler . Bir kardeþi vardýr . “ 2 yiðeni de mirasa konmak için dört gözle kendisinin ölmesini beklediðini” söyler. Asla onlara bir þey býrakmayacaðýný sýrf bu yüzden kardeþiyle küstüðünü söyler. Nuro þaþýrýr ama hiç soru sormaz. Yaþar bey Nuro’ yu komþularý Ali beyle tanýþtýrmak üzere götürür. Ali beyi evinin önünde yakalarlar. Tokalaþtýktan sonra Yaþar bey Nuro’ nun durumunu ona kýsaca anlatýr. Ali bey tek cümleyle Yaþar bey sana da böylesine anlamlý bir hareket yapmak yakýþýrdý der ve Nuroyla ilgili düþüncelerinden dolayý takdir eder.
Ali beyin çay hazýrlamaya gittiði sýrada , Yaþar bey Nuro’ya Ali beyle olan 20 yýllýk komþuluklarýný ve dostluklarýný anlatýr. Ali bey çaylarý getirir, Nuro’ ya yaþýný sorar.
Nuro 16 yaþýnda olduðunu söyler . Ortaokulu bitirip 2 sene daha köyde kalmýþ ve buralara gelmiþtir. Ali bey Yaþar bey ve Nuro’ nun yüzüne bakarak kayýnbiraderinin öðretmen olduðunu ve okul sorununu derhal halledeceðini söyler. Nuro bu güzel haberi duyunca “ Evet , ben de okumak istiyorum Ali amca!” der sevinçle.

Akþam olur sohbetin koyuluðu zamaný unutturmuþtur. Yaþar bey “ Artýk eve gitmemiz lazým .” der , Ali beyden izin isterler ve ayrýlýrlar. Yaþar bey eve geldiklerinde Nuro’ya eðitim almasýnýn çok önemli olduðunu söyler. Nuro artýk sevinçten uçuyordur. “ Baba her þeyi sana borçluyum!” der ve elini öper.
Ali beyin öðretmen kayný olayý çözmüþtür, üniformayý alýp Yaþar beye gelir, 3hafta sonra Nuro’yu çalýþtýðý okulda eðitime baþlatacaðýný müjdeler. 3 hafta sonra Yaþar bey Nuro’yu okul üniformasýyla gördüðünde gözleri dolar ve aðlamaklý bakýþla :” Oðlum biz faniyiz, sizler, yani gençler bu bayraðý bizden sonra teslim alacak olanlarsýnýz . Hiçbir zaman mütevaziliðini bozma , insana deðer ver , küçük iþlerle uðraþma . Hayata karþý inancýn tam olsun evlat.” Diyerek öðütler verir. Nuro çok duygulanýr bu duruma “ Ver elini öpeyim “babacým” , Allah senden razý olsun , imdadýma sen koþtun , her þeyi sana borçluyum.” der. Yaþar bey de çok duygulanýr.
Yaþar bey artmakta olan aðrýlarý yüzünden 4 ay sonra yaptýracaðý doktor kontrolünü erken tarihe alýr . Tüm tetkiklerini yaptýrýr. 20 gün sonra sonuçlarý almak üzere hastaneden ayrýlýr. Aradan 20 gün geçer doktor evi arayarak Yaþar beyi hastaneye çaðýrýr. Ertesi gün öðleden sonra Yaþar bey hastanededir. Daha önceden de þüphelendiði gibi ne yazýk ki “ pankreas kanseri” olduðunu öðrenir. Doktor “ 6-7 aylýk ömrünüz var .“ der , Yaþar bey üzülür ama kafasýnda Nuro’ nun geleceðinden baþka bir þey yoktur. Eve döner. Cemile haným sýkýþtýrýr. “ Ne oldu bey? Söylesene! “ .
Yaþar bey Nuro’ nun okulda olmasýný fýrsat bilerek pankreas kanseri olduðunu söyler Cemile hanýma.
“Aman Allahým! Neden? Neden? “
Kýsa bir süre sonra Nuro okuldan gelir. Nuro derslerini çalýþýrken çay içmeye , bahçeye çýkarlar Yaþar bey Cemile hanýma bu olayý kesinlikle Nuro’ ya söylememesini söyler ve Nuro’ nun bütün sorumluluðunu ona verir.
“Henüz yaþý küçük. Vasiyetim bütün mallarýn Nuro ‘ nun üzerine geçirilmesi ve Nuro’ nun eðitimini en iyi þekilde tamamlamasýdýr.”
Cemile haným Yaþar beye dediklerinin hepsini yapacaðýna dair yemin eder.

1,5 ay sonra Yaþar bey aniden hastalanýr ve hastaneye kaldýrýlýr bütün müdahalelere raðmen kurtarýlamaz. Yaþar beyin ölümü Nuro’ yu periþan eder. Nuro 1 ay boyunca gece gündüz aðlar. Cemile haným ona elinden geldiðince destek olmaya çalýþýr, Nuro’ nun liseyi bitirmesi için büyük bir özveri gösterir. Nuro mühendisliði kazanýr . Ankara’ ya gitmek üzereyken Cemile haným bahçenin tapusunu üzerine yapar ve bu tapuyu Yaþar baban saðken yapmak istiyordu ,ama yaþýn tutmadýðýndan muvaffak olamadý,
der. Nuro hem reþit olmuþtur hem de 150 dönümlük bahçenin sahibi… Artýk pamuk iþçisi, ezilen genç hüviyetinden sýyrýlmýþtýr. Ankara’ ya fakülteye gider Nuro için orada ayrý bir dönem baþlamýþtýr ama, tatillerinde yadigar bahçeden asla vazgeçmez ve bütün boþ zamanlarýnda çukurovaya gelip hem Cemile hanýmla hasret giderir, hem de bahçede derin düþüncelere dalar. Son geliþinde Cemile haným Nuro’ ya artýk çok sýk hastalandýðýný söyler . Nuro haftaya diplomasýný alacak 1 ay sonra da Ýngiltere’ ye dil kursuna gidecektir.
Nuro Ankara’ dan diplomasýný aldýktan sonra eve gelir ve Yaþar babasýnýn oturduðu koltuðun yaslandýðý duvara diplomasýný çerçeveletip asar , Cemile hanýma “ Hakkýnýzý belki ödeyemedim ama benim gücüm de bu kadar.” der.
“O nasýl laf evladým ? Ben seni ilk gördüðümde biraz önyargýlýydým, seni tanýmýyordum ve sendeki ýþýðý görememiþtim. Sen hakkýný okuyarak ve efendiliðinle çoktan ödedin” derken birbirilerine sarýlýr, duygulu anlar yaþarlar.

Gün gelir çatar. Nuro Ýngiltere’ ye kursa gidecektir. Cemile haným ve Ali beyle helalleþir. Kursun 4 ay süreceðini söyler ve “ Zaman buldukça sizi arayacaðým,” der. Nuro Londra’ da ki kursta ilginç kiþilerle tanýþýr, dünyanýn dört bir yanýndan gelen gençleri görme ve tanýma fýrsatýna sahip olur. Cemile hanýmý arar bir müsait anýnda Cemile haným yürümekte güçlük çektiðini ve hasta olduðunu söyler. Nuro endiþelenip “ Geleyim mi?” diye sorar. Cemile haným “Hayýr evladým. Sen kursuna devam et , orada olman beni bu hastalýðýma raðmen inan çok mutlu ediyor.”

Nuro’nun pek tadý yoktur. Ýçinde kötü bir his vardýr, bir hafta sonra aradýðýnda telefona Ali bey çýkar ve hüzünlü bir sesle tonuyla:” Nuro yavrum Cemile anneni kaybettik” der. Nuro aðlamaya baþlar.
“ Anam nereye gittin !”
Feryat eder . Ali bey ne zaman geleceðini sorar. Nuro yarýn gece uçaðýyla Çukurova’ da olacaðýný bildirir. Uçak biletini alýr ve kurs kaydýný iptal ederek Çukurova’ ya gelir. Eve geldiðinde Ali beyi görür ve sarýlýr ikisi de aðlamaklýdýr. Nuro’ nun tansiyonu düþer. Ali bey onu evine götürür ve doktor çaðýrýr . Doktor 2-3 gün dinlenmesini söyler, ama Nuro ertesi gün ayaða kalkar , cenazeyi Ali beyle defnederler.

“ Ýngiltere’ ye geri dönecek misin?” diye sorar Ali bey
Nuro gitmeyeceðini 1-2 hafta bahçede kafasýný dinleyeceðini söyler.
“Bunca þey yaþadým , hayatýn bir çok rezilliðine þahit oldum, hüznü ve mutluluðu derinden hissettim. Bütün bunlarý da kaleme almayý düþünüyorum. “
“Yolun açýk olsun evlat”
Nuro bahçede sýký bir çalýþmaya girer, Ali bey de ara ara katýlýr bu çalýþmalara.
Ve Nuro 6 ay sonra “ Gerçüþlü Pamuk Ýþçisinin Çilesi” adlý kitabýný yayýnlar ve hayatýnda düþünüp de hiç ulaþamayacaðý bir noktaya gelir.

HAYATI YAÞAYARAK GÖRMELÝ…


NURO NURO………………..