BEN ASLINDA BEN DEÐÝLÝM KÝ

Ben aslýnda ben deðilim ki
Sizin bildiðiniz gibi,
Gündemimde hep aþk vardýr benim
Þiir okur durmadan içim.

Ben aslýnda ben deðilim ki
Sizin bildiðiniz gibi,
Sevdiðim o kýza
Kýrmýzý bir gül veririm,
Sonra kýrlara gider,
Papatyadan taç yaparým saçlarýna.
Ýçime çekerim kokusunu çiçeðin,
Rengine bakar huzurla dolarým.
Rüzgârlarda hep benden yanadýr,
Okþar hep kýrlarý
Saçlarýnýn kokusunu getirir getirir bana.

Ben aslýnda ben deðilim ki
Sizin bildiðiniz gibi,
Gündüz, giderim
Bir avuç ateþ alýrým Güneþten,
Gece, deniz kýyýsýnda bir yerde,
Yakarým
Güneþten aldýðým ateþi
Mehtaba karþý.
Ve Gitar çalarým senle,
En sevdiðimiz þarkýlar…
Ve sen dizimde…
Ateþ yüzümüze vuruyor
Ay bizi izliyor…
Dolunay olmuþ.

Ben aslýnda ben deðilim ki
Sizin bildiðiniz gibi,
Ýkindiye doðru balkona çýkar,
Gökyüzünü bir ucundan tutup çýrparým.
Tozlarý çýkarken havaya,
Arkadaki evrene bakarým.

Ben aslýnda ben deðilim ki
Sizin bildiðiniz gibi,
Güneþin yarýsý denize batmýþken,
Ve etrafý
Senin saçlarýn gibi yanýyorken,
Baþlarým sahilden ona doðru yüzmeye,
Tam önümde iyice batarken
Geri dönerim,
“_Bir gün seni yakalayacaðým! “ derim.

Ben aslýnda ben deðilim ki
Sizin bildiðiniz gibi,
Sen bir aðacýn gölgesinde
Bir yaðmur sonrasý oturuyorken,
Ben bir yapraktaki damlanýn içinden
Senin eline düþerim,
Sonra sýcaklýðýndan buharlaþýp
Gökyüzünde seni seyrederim.

Ben aslýnda ben deðilim ki
Sizler beni daha tanýmýyorsunuz,
Aslým sizin bildiðiniz gibi deðil
Hepiniz bir baþkasýný görüyorsunuz,
Benim özümde
Aþk var,
Hiçbiriniz bilmiyoruz.


Yasin Kaþaltý