Her iki tarafý yemyeþildi yürüdüðü caddenin. Yaz kýþ soðuk sýcak demeden o her zaman yeþilliðini koruyan çam aðaçlarýný n üzerinde cývýl cývýl öten kuþ seslerini hýzla geçen arabalarýn homurtulu sesi bastýrýyordu. Neyse ki sakin bir yol dedi Zeynep içinden. Az ilerdeki otlarýn arasýndan papatyalar gülümsüyordu öðlen güneþi renginde . Yolun karþý tarafýnda birkaç çocuðun beyaz yavru bir köpeðin etrafýnda halka oluþturduðunu gördü. Adýmlarýný biraz daha yavaþlatýp buraða köpeði gösterdi. Çocuklar köpeðe zarar vermiyor incitmiyorlardý. Sadece minik elleriyle yumuþak tüylerine dokunuyorlardý. Çocuklarýn yüzlerine mutluluk sevgi köpeðinkine ise korku hakimdi. Yavru köpek kaçmak için çýrpýnýyor ancak etrefý çevrili olduðundan hiçbir yere kaçamýyordu. Çocuklardan iri yarý kýrmýzý pantalolonlu olaný köpeðe elindeki parlak ambalajlý paketten birkaç tane bisküvi çýkartýp köpeðe uzattý. Yavru köpek koklamak için bile olsa yanaþmadý. Ýçlerinden saçlarý sarýdan öte beyaza çalan çocuk yavaþça köpeðe yanaþýp tam kucaðýna almak için eðilmiþken köpek aradaki boþluktan kaçýp yolun karþý tarafýndaki çöp bidonunun altýna saklandý. Zeynep özgürlük her þeye raðmen özgür olmak diye baðýrdý. Fakat sesini ne çocuklar ne kuþlar ne yavru köpek ne yanýndan gelip geçen insanlar ne de elinden tuttuðu Burak duydu. Her zamanki gibi yine duyan ve dinleyen sadece bir kiþiydi . susturmak isteyip te susturamadýðý Zeynep.arkasýna dönüp baktýðýnda çöp kutusunun altý boþtu bir müddet durup etrafýna bakýndý ve boyunu aþan otlarýn arasýndan özgürce koþan köpeðin tüylerini gördü.içine hapsettiði Zeynep her zamanki gibi yine konuþmaya baþladý. Ona özenmen yersiz onun yaþam kurallarý seninki kadar katý deðil . Zeynep yeter yine baþlama dediyse de diðeri hiç oralý olmadý o kurallarýný kendi belirler . seninkileri ise senden hiçbir fazlalýðý olmayan seninle eþit deðerlere sahip ancak kariyer olarak birkaç basamak üstte olduklarýndan dolayý kendileri ve çevreleri tarafýndan erdemli þahýslar olarak tanýnan kendi ideolojilerine göre hareket edip bunun dýþýnda kalanlara yaþama þansý tanýmayan insanlar belirler. Öyle deðil mi Zeynep.Zeynep diþlerini birbirine geçirircesine sýktý tabi diþleriyle beraber yumruðunu da . elinden tuttuðu buraðýn can havliyle baðýrmasýyla yumruðunu gevþetti . buna raðmen içindeki ses susmadý . bütün baþkaldýrmalara isyanlara protestolara kýsacasý halka raðmen bu kurallar her ne kadar gönüllere kabul ettirilemezse de hayata kabul ettirildi. Zamanla görünürde her þey durgunlaþtý. Denizdeki dalgalarýn kýþtan sonra ilkbahar ve nihayet yaza girmesi gibi. Fakat yüreðin hep ilkbahardaki gibi dalgalý ne yaparsan yap bunu yok edemeyeceksin tabi beni de . zorla uygulatýlmak isteneni kabul etmek zorunda kaldýðýn ilk gün yüreðine saplanan býçak kendinin dýþýnda kaldýðýn sürece derin izler býrakarak ve her izin derin acýsýný hissettirerek seni takip edecektir. Sonra bir gün gelir basamak el deðiþtirir yeni el ya býçaðý daha çok derinlere bastýrýr ya da kimbilir belki yerinden çekip çýkarýr fakat çýksa bile býraktýðý yara hiçbir zaman kabuk baðlamayacaktýr.zeyneb’in ekmek almak için markete girmesiyle hapisteki Zeynep sustu. Zeynep ona Sümeyye ismini yakýþtýrmýþtý. O doðrusu uðruna canýný veren ilk þehit anamýz sümeyye. Þimdi zeyneb’in demir parmaklýklar arkasýnda bir sümeyye’si vardý. Çoðu zaman sümeyye’nin haykýrýþlarýna kulaklarýný týkamak istediyse de haykýran kiþi içinde olduðu içinde olduðu için bunu baþaramamýþtý. Sümeyye benden kurtulman için beni yok etmen gerekir demir parmaklýklar sadece hareket alanýmý kýsýtlar sesimi yok edemez .derdi Zeynep sümeyye’den kaçmak istemiþse de bunu yapamamýþtý. Kendisinin sümeyye’nin sadece deri deðiþtirmiþ hali olduðunun farkýndaydý. Ancak her ne kadar her zerresi sümeyye olsa da görünürde Zeynep’ti .                                    -1-                                                  Yolda yürürken bu yürüyen ben deðilim diyordu. Esnerken aðzýný kapama gereði duymaz giyimine saçýna çoðu zaman özen göstermezdi . bu durumda arkadaþlarýnýn arasýnda sýk sýk adýnýn geçmesine sebep olurdu. Konuþulanlar kulaðýna gelse de her seferinde geçerli bir savunmasý vardý. Bu yürüyen ben deðilim.
     Zeynep eskiden çok daha neþeli hayat dolu çevresi tarafýndan sevilen kendiyle barýþýkken ne olmuþtu ki birdenbire? O bunun nedenini çok iyi biliyordu çünkü en üst basamakta bulunanlar kendi ideolojileri doðrultusunda mutluluk reçetesi yazmýþlardý. Sen baþýndaki örtün olmadan daha özgür ve mutlu olacaksýn demiþler demeyle de kalmamýþ zorla çekip almýþlardý. Ýþte o olayla birlikte zeyneb’in sümeyye ismini verdiði asýl kimliði yok edilemediðinden hapsedilmiþti sümeyye nin bütün haykýrýþlarýna raðmen zeynebe yeni bir kimlik verilmiþti.
     Zeyneb’in örtüsüyle birlikte kimliðini kimliðiyle birlikte de mutluluðunu ,özgürlüðünü,kendine güvenini,sevgisini,neþesini ve en önemlisi de kendisini almýþlardý. Bu yüzden artýk yaptýðý her yanlýþa bunu ben deðil o yaptý demeye baþlamýþtý.

     Zeynep sümeyye ismini verdiði asýl zeynebi parmaklýklar ardýna hapsedeli beþ yýl olmuþtu. Þimdi bakmakla yükümlü olduðu bir oðlu vardý. Bu yaþadýðý ikilemi bütün teferruatlarýyla sadece üç yaþýndaki oðlu Burakla paylaþýrdý. Zeynep ara sýra buraðý kucaðýna alýp sümeyye’nin söylediklerini Buraða anlatýrdý. Burak önce gözlerini ayýrmadan annesini dinler ,annesinin hüzünlendiðini fark edince de bir müddet sanki anlýyormuþçasýna annesine bakar sonra da en sevdiði þarký olan Ali babanýn çiftliðini söylemeye baþlardý. Bunun üzerine Zeynep te sümeyye de konuþmalarýný yarýda kesip buraða eþlik eder evde baðýra çaðýra ayný þarkýyý defalarca tekrar ederlerdi.