bir þeyler vardý
çok uzaktan bana benzeyen
o þeylerin
aralýklarýnda
yüze düþen
bazen sarý bazen siyah renkler vardý
uzaklaþtýkça nokta
alçaldýkça devrilen
sislerle gördüðümden
seçemezdim öylesine
gözlerimden
anlamak vardý
kimi yeþil kimi daha baþka alevden
güzeldiler elbette
güz ellerin eteðinde
bir sevda vardý
akþam üstünde henüz akþam üstü bir vakitte
benim için orada kendini bekleyen
bana uzaktan benzeyen
biri vardý
bazen seni bazen beni özleten
bu yaðmurda bu kelimelerle
anlatýlmýþ
nice yalnýz þiir vardý
senin ayný ellerini üþüyen
yine bana benzeyen
birileri vardý
bir yerlerden bir yerlere gelen
uzaktan daha uzaktan bana seslenen
bir vakit altýnda vaktin içinde ve altýnda
bir þeyler vardý
içimden sana benzeyen
o benzeyiþlerin arasýnda
bir kayýp vardý
kendime zulmeden
aralýlarla geciken
sevda vardý
bu kelimelerle seni bekleyen
akþam üstünde akþamýn üstünde ve dýþýnda
bir yerler vardý
gördüðüm bize benzeyen
benzeyen vakitleri bizimle yaþamak vardý
ama bir kayboldu mu
dengesini yitiren her þeyde
bir noksanlýk gezer
devrikliðim iþte
buradaki cümleden kaybolup giden sen yüzünden
düþen bir ses vardý
sensiz baþka bir þeye benzeyen