Þimdi çýkýp bu evden ve hiçbir aralýk býrakmadan kapýda gideceðim. Karanlýk olacak evin pencereleri,ev sessiz. Ardýmdan adýmýn hecelerini diline alacak kimse olmayacak. Eþyalar ayný, duvarlarýn rengi ve odalara sinmiþ kokular her þey ayný.Zaman baþka, zaman yýllarý içmiþ olacak. Gecenin siyaha bürüdüðü sokaklarda yalnýzlýðýmý ve birkaç parça eþyamý çantama alýp bu kente aralarýnda tanýdýðýmý sandýðým tüm insanlara ve büyüdüðüm bu izbe sokaktaki tüm taþlara elveda diyeceðim.
Ýçimde git gide artacak annemin sesi
-daha çok erken geri dön…
Gözlerimden akan yaþlarý sileken soðuk ellerim, annemin bana artýk hiç seslenemeyeceðini anýmsayacaðým gözyaþlarým donacak, hayat donacak. Anýlar adýmlandýkça, uzaklaþtýðým km taþlarýnda asýlý kalacak…
Gitmek, yalnýz gitmek uðurlanmadan ve kendine acýyarak. Siluetini mutlu günlerin geçtiði o evin duvarýnda asýlý býrakmak ve herkes bir bir ayýrýrken yolunu senden anlamak ya da hiç anlamamak…
Saçlarýndaki beyazlarý saydýðým günler geliyor aklýma yaþlandýðýmý anlamaktan korktuðum günler. Oysa o birkaç tel ne çabuk karýþýyormuþ hayata herkes giderken ve ardýnda kýzým(oðlum) diyecek birileri kalmazkenmiþ asýl yalnýzlýk asýl yaþlýlýk.
Dün biri yolda teyze dedi bana ben aðladým.Anne olmadan teyze oluþum dedi içimdeki çocuk anne olmadan annemsiz olmuþum.Nedensiz bir rüzgarda savrulurken eteklerim, geç çalan zillerini yeni duymuþum hayatýn. Bugün ben aðlarken, karþýmda gözlerime bakan çocuk o masum çocuk ne çok benziyormuþ bana bunu anladým….
Bir gün ölüm geldiðinde kapýma ve ben saçlarýmdaki siyah telleri sayarken yakalandýðýmda verecek ne cevabým olacak hayata…
Gitmek yalnýz gitmek uðurlanmadan,ardýmdan aðlayan olmadan.Elveda cümleleri duvarýmda asýlý kalarak ya da acýnarak,bir sabah vakti dönemediðim köþe baþýnda yýðýlmýþ bedenim baþýndaki insanlarýn gözlerindeki o zavallý bakýþlarýný izlerken gitmek ellerim soðuk,valizimde günahlar…
Gözlerini kapa hayatýnda savrulan ne çok acý parçasý olduðunu göreceksin sonra aç ve yýllar sonrasýnýn kendini sil hafýzandan.Duvara astýðýn siluetini yavaþça giy üzerine ve unutma har hayatýn sonu ölümle biter.