insanlarýn üç yüzü vardýr. birincisi: herkesin bildiði,gördüðü yüzü; ikincisi: gerçek yüzü yani, sadece kendisinin bildiði yüzü; üçüncüsü ise: olmak istediði yüz. her insan farklý olmak ister. kimse gerçek yüzünün bilinmesini istemez.çünkü,gerçek yüzünde neler vardýr? neler saklýyodur o gerçek yüz? bu yüzden hep farklý maskeler takýyoruz yüzlerimize. olduðumuz gibi davranamýyoruz. olduðumuz gibi duramýyoruz, kendi yüzümüzle bakamýyoruz insanlarýn yüzüne. çünkü korkuyoruz, kendi yüzümüzle yüzleþmekten, kendimizden. bu yüzden "maske" kullanýyoruz insanlarýn yanýnda. olduðumuz gibi olursak yalnýz kalýrýz diye korkuyoruz. iþte, bu sebeptendir ki ikinci yüz ortaya çýkýyor. üçüncü yüze gelirsek, bu olmak istediðimiz yüz. hep onun gibi olmak istiyoruz. bu yüz herkesin hayalini kurduðu yüz.insan bu yüze ne kadar çok þey yüklüyor farkýnda olmadan. kendisinde ve herkes için kullandýðý maskedeki eksikleri bunda tamamlamayý umuyor. üçüncü yüz, insanýn ütopyasý aslýnda. hep hayalini kurduðu ama bir türlü ulaþamadýðý yüzü. ulaþmak için çaba sarf ettiði ama ne yaparsa yapsýn hep engelle karþýlaþtýðý yüzü. bu yüz, "kusursuz yüz". bizler "kusursuz insan"ý ararken "kusursuz yüz"ler yaratmýþýz farkýnda olmadan. aslýnda aradýðýmýz "kusursuz bir yüz"müþ. "kusursuz yüz" bir "ütopya". ulaþýlmak istenen ama ulaþýlamayan. her insanýn bir gerçeðe, bir hayale ve bir ütopyaya ihtiyacý var. gerçekleþmeyecek ütopyayý gerçekleþtirebilmek umuduyla...