hazýr mýsýn bitmek üzere bir serüven daha.. bir kez daha batmakta güneþ sessizce.. kýzýla gömülüyor güneþ.. ve yer yüzü, olabildiðine telaþ içinde.. karanlýk çökmekte çaresiz. sense seyredersin sadece.

ufka yakýnlaþan kayýklar birer birer umutsuz yanaþýrlar karaya. kara umuttur belki, yeni bir güne, yeni ýþýða umuttur. tekrar baþlayacaktýr ya, güneþ doðacaktýr; hani hana bir atlýnýn girmesi gibi pencerene... güneþ pencerenden ýþýyacaktýr göz bebeklerine..


hiç bitmesini istemediðin masallar vardýr.. çocukken... kýrmýzý baþlýklý kýz... sonunu bildiðimiz halde kaç kere inmesini istemiþizdir o masalýn kulaðýmýza.. iþte sen.. sen bir masalsýn aslýnda. hayat deðil, gerçek deðil yani; sadece masal. sonunu bildiðim.. pembe gözlükle seyrediþim seni.. sonunu bildiðim.. ama tekrar dinlemek istediðim..

gene bitiðim.. gene idam öncesi ruhum.. ruhum kaygýlý.. isyanlar eþiðinde.. isyaný kime? beynimin sað lobutu, sol lobutu hiç farketmiyor, hep eskiler üzerinden çalýþýyor bu aralar.. öylesine özlem ki.. özlem olmuþsun ki.. hiç doyamadýðým.. sonunu bildiðim.. masalým.. SENÝ ÇOK ÖZLEDÝM..

bilmem ne kadar duyulur sesim..

anýlar bertaraf.. unutmak en iyisi.. yenisi zaten yok.. bir bataklýða çömelmiþ gibiyim. nerede huzur, ne tarafa gitmeliyim?

üç yýla dayandým. koca üç yýl sensiz.. yani çaresiz.. yani sevgisiz.. yani... seni özledim.. kelimeler kifayetsiz kalýyor hasretin yamacýnda.. sonunu bildiðim desem adýna? masal desem? çýnar gibi kök saldýn ruhuma.. ve býkmadýn acýtmaktan canýmý.. buna raðmen masalsýn.. belki de bu yüzden unutulmazsýn. yüzün ne kadar sýcak.. yüzün yüzüme ayna.. özledim..



adýn ONUR olsun senin...