NEYLERÝM

Seni özlüyorum;Boðazýmda düðüm düðüm hasretin,
Boðuluyorum,yutkunamýyorum.
O saf.,O yalansýz halini,Doðallýðýný,insanlýðýný,”ana”lýðýný…
Karþýlýk beklemeden sevmeni özlüyorum…
Yalanlar ve riyakarlýklarla dolu artýk dünya
Ne yana dönsem iki yüzlü insanlar…
Kime elimi uzatsam,”avucumda ne var?” diye bakýyorlar.
Oysa ben; çýrýlçýplak,yapayalnýz,
Ýhtiyaçlarý olan,etten ve kemikten yaratýlan
Ýtikadýmca;topraðýn oðluyum…
Yüreðimde fýrtýnalar kopuyor
Kahkahalar bir yana,
Tebessümlerin sahte olmadýðý bir dünya özlüyorum.
Aðaçlarýn huzur sunduðu,Nehirlerin ninni olduðu
Gecelerin huzur,Gündüzlerin sevgi dolduðu
Ve illa ki;Anacýðýmýn baþucumda durduðu,Pýrýl pýrýl bir dünya…
Ben seni özledim annem.
Orada gittiðin yerde mutlu musun bilmem,
Ama þundan eminim;Senin olduðun yerde huzur vardýr
Çünkü sen þefkatle sararsýn etrafýný, kucaklarsýn,okþarsýn…
Hatta aslýnda meleklerin de anasýsýndýr…
Annem ya;ben seni özledim.
O kadar muhtacým ki sana kýrýk döküðüm,yalnýzým…
Hala babamla öðrettiklerinizi yapýyorum
Kimseye kötülüðüm olmadý,insanlýðýmla insaným…
Ama yetmiyor be anam,Babamý görürsen ona da söyle,
Dünya zalim,hayat acýmasýz,Ýnsanlar insafsýz,
Söyle ona,öðrettiðiniz dürüstlük beþ para etmiyor.
Faydasýz insanlýk adýna öðrettiðiniz deðerler.
Yalnýzým ben,boðuluyorum.
Yetemiyorum,beceremiyorum baba olmayý…
Anamsýn,Babama söyle tutun elimden,
Kucaðýnýza alýn,biriniz sarýn, diðeriniz baþýmý okþayýn.
Ama siz gelemezsiniz deðil mi?
Öyle diyor inançlarým….
Yok yok aldýrmayýn siz bana, dayanmak çok zor olsa da,
Ben yapayalnýz boðuþurum dünyayla
Hem zaten yapamam ki baþka türlü,
Bana güveniyorlar çünkü; Karým ve çocuklarým…
Bakmayýn göz yaþlarýma;Ben biraz aðlar,sonra dönerim eski halime
Yani hele de oðlumun o güçlü,güvenilir,kocaman babasýna…
Varsýn olsun bu yalnýzlýk, hiçbir þeyimi anlatamayacaðým,
Dert ortaðým,çocuklarým var ya…
Hala yumruk gibi,boðazýmda düþüncelerim
Hala içimde,benimle çaresizliðim ,
Neylerim…

                              19/09/2008