Birkaç gündür kavuþmalarýn mutluluðu yaþanan evin bütün koltuklarý boþaldý, coþkulu sesler sustu. Vedalar yapýldý, iyi dilekler süsledi dudaklarý. Gece, bütün karanlýðýyla sindi boþluklara.

Debisi artýyor yalnýzlýðýn.

Yüzünün kývrýmlarýna hüzün gizlenmiþ bir kadýn bakýyor pencereden. Karanlýðý delmeye çalýþan sokak lâmbalarý, ulaþabildiði yerleri aydýnlatýyor ancak. Saçak altlarý suskun ; evler, geride kalmýþ muhabbetlerin yorgunu. Duvarlar tanýk, yapýlan sohbetlerin ardýndan düþülen yalnýzlýða.

Oysa birkaç saat önce, yüksekçe bir tepedeydi birkaç kiþi. Utangaç bir genç kýz gibi kendilerine bakan küçücük kasabayý seyretmiþlerdi kuþ bakýþý. Sarýdan kýrmýzýya dönen yapraklarýn hafif buruk kokusunu çekmiþlerdi içlerine. Güneþin batmasýyla birlikte, evlerin bacalarýndan ince ince yükselen dumanýn kokusunu duymuþlar; dumanýn , boþlukta çizdiði þekillerin oynaþmasýný izlemiþlerdi. Yarýsý kýrýk bir banka sýrt verip, çiçekli bir basma elbise giymiþe benzeyen kasabanýn görebildikleri sokaklarýnda çocukluklarýný aramýþlardý. Doðduklarý, doyduklarý; kendisinden ayrý kaldýklarýnda , ölesiye özledikleri þehirdi burasý. Yýlýn sadece birkaç gününde sevdikleriyle buluþtuklarý yerdi. Topraðýna, sevdiklerini sakladýklarý yerdi.

Birkaç saat önce þenlendirdikleri o tepeyi, soðuk bir rüzgâr yalýyor þimdi. Boþalan evde yalnýz kalan kiþiye veda eden yolcular; yorgun ama mutlu bedenlerini araba koltuklarýnda uyutmaya çalýþýyor olmalýlar. Onlarý uðurlayan evler ise, oyuncaðýný kaybetmiþ çocuklarýn hüznünü yaþýyor muhakkak. Gümbür gümbür ses veren davulun tokmaðý kýrýlmýþ, gürül gürül dönen deðirmenin suyu kesilmiþ.

Gelen gider; aðaca konan kuþ, an gelir, elbet uçar. Geriye, sadece buruk anýlar kalýr.

Herkes geri döner yalnýzlýðýna. Ve üþür sýcak odalarda yalnýzlýðýyla.