En sevdiðim kadýn, diye baþlamak istiyorum bazen. Sola yatýk yazmamayý öðretmiþtiler bana, kalbimin olduðu yöne eðilmedim o günden beri. Korktum, kaçtým ondan. Sol elle yazmak bile sakýncalýydý ki sol elle düþünmek sol taraftaki o hayvaný harekete geçirmek zaten yasaktý. Bu yüzden en sevdiðim kadýn diye baþlayamýyorum.

Çünkü sevdiðimi nasýl anlatacaðýmý eskisi kadar iyi bilmiyorum. Bildiðim þeyler var elbet. Gidiþinin çok koyduðu gerçeðinden bahsetmeye ne dersin? Dokuz yýl olmuþ biliyor musun? Dokuz koca sene sonra gidiþini kime anlatabilirim ki? Bir ölümden farký nedir bu gidiþin? Kelime oyunlarýnýn iflah olmaz kazananý olduðum kadar bu oyunlarýn sonuçlarýna katlanan hep bendim. Belki de tüm o oyunlarýn þarapnel parçasý bizimse yaralananlar olduðumuz bu saldýrý bir gün geçer.

O güne dek en sevdiðim kadýn diye baþlayamýyorum. O güne dek biliyorum ki o üç harfli þeyi içimize kim ya da ne yazdýysa acý çekmemizi istiyor olmalý.