MUM ve PERVANE

Güze dönen o tatlý yaz gecelerinden gece, pervane isimli bir garip, ahþap ve eski evinin balkonunda uyuyakalmýþtý. Ay ise güneþ'i kýskandýracak derece güzeldi, parlaktý ve muhteþemdi. Hani yaz gecelerinde kýzýllýðýyla güneþ'e, tepsi gibi oluþuyla kendisine benzer ya, bir o kadarýný da siz hayal edin. Ay, iþte öyle muhteþem, öyle harikuladeydi.

Pervane uzun günün yorgunluðuyla ''biraz sonra kalkarým nasýl olsa.'' diyerek balkonda kendini uykunun kollarýna býrakmýþtý. Böyle güzel gece olur da rüya görülmez mi? Ay yüzlüler, güzel insanlara görünmez mi? Ýþte böylece pervane de rüyasýnda MUM'un o güzel yüzünü görüyordu. Nice ev yakan aþk, ansýzýn gizli bi ateþi alevlendiriyordu, böylece pervane'nin gönlü ona þevkle aþýk,caný ise sadýk bir sevgili oluyordu.
Evinden fýrladý evinden pervane , aþk ateþi pervane'nin yüreðinde yer etti. Akýl gönülden çýktý, aþk geldi onun yerinde oturdu. Aþk, yüreði yakar,ne söylesem bin mislini yapar.

O karanlýk gece, mübarek bir geceydi. MUM'un þevk badesiyle sarhoþ olmuþ pervane, mecnun gibi yollardaydý. Aþktan yüreðine düþen dertle sevgilisini anmaktaydý hep. Kaç saat geçmiþti kim bilir? Gamla yüreði solmuþ bir halde, hicran yastýðýna dayanarak yýðýldý yere pervane. Hali çok kötüydü. Ölü desen ölü deðil, diri desen diri deðil. Yarý canlý bir haldeydi. Yokluk aleminden bir belirtiydi sanki. Sabah olup da gün aðarýnca gözlerini açtý. Baþýnda meþþate (saç tarayan, süsleyen) isimli halden anlayan bir dost buldu. Meþþate MUM'u tanýyordu. Pervane'nin dostun yüzünü görmek isteyen bir aþýk ve garip olduðunu anladý. Pervane:-''Ey dost! Ey derdimi hakkýyla bilen! dedi. Ey gözümün nuru, yarimin yüzünü gören! Caným zemanenin sitemiyle mahzun, yüreðim kederden kan damlasý. ALLAH aþkýna, o ay yüzlünün yanýna git, anlat ona bi çare gönlümün halini.''


Meþþate onun periþanlýðýný, sabýrsýzlýðýný görüp gönül derdini anlayýnca durumu MUM'a anlatmaya karar verdi. Velhasýl akþam olunca meþþate MUM'un yanýna gitti. Yeri öpüp saygýlarýný sundu: ''Bir zavallýdan sana haber getirdim." dedi. Adý: pervane... Gönlünün sýrlarý gözyaþlarý gibi açýða çýkmýþ. Zavallý senin yüzünü görmek ister. Lütfen, acý o garibe. Çünkü senin ayrýlýðýndan muradýna eremeden can vermesi yakýndýr. Meþþate bunlarý anlatýnca MUM çok öfkelendi.

-Be hey pabuç dilli. Sus!" Edebi de unuttun, hayayý da. Ne yüzle anlattýn bana bunlarý." diye onu azarladý. Pervane aþýk olma niyazýnda , MUM ise naz yapma sevdasýndaydý. Meþþate üzülerek, yerlere sürünerek dýþarý çýktý. Ve olanlarý Pervane'ye anlattý.
-"onun sevgisini çýkar aklýndan . O bela arayanýn aþkýndan vazgeç, ya da sabret. Senin ondan nasibin de yanmaktýr." dedi.
Pervane bunlarý duyunca topraða oturup matem tutmaya baþladý. Üzüntüsünden baþýna toprak atýyor, kendini helak ediyordu. Meþþate, onun bu halini görünce yüreði yanmaya baþladý. Ýnlemesine acýdý, çok üzüldü.
-"ey ayrýlýk derdiyle ayaklar altýna kalmýþ,kavuþma þarabýndan bir yudum bile tatmadan inim inim inlemiþ, pervane." dedi."periþan olan bir sen deðilsin.senin için benimde yüreðim yanýyor.uðruna baþýmý koydum.canana senden yine söz açacaðým." dedi.
pervane'nin kararan gönlünden çýkan kara ah dumanlarýyla gündüz geceye dönünce geceye dönünce,gökyüzü yýldýz mumlarýný yaktý.meþþate,MUM'un huzuruna çýktý.
-"Ey güzelliðiyle meþhur þah!' dedi. "Aþkta pervane gibÝsini kimse görmedi. Onu bu hale getiren aþktýr. Sevgili,onu bela ile helak etse de belaya katlanan bir bedeni var onun. Yatarken senden baþka rüya görmemiþtir, göz yaþýndan baþka su içmemiþtir. Elleri hep dua için havada. Beladan baþka yok dert ortaðý. Ýþte böyle mahzun ve þeyda olmuþ. Senin gibi bir ay yüzlünün ayrýlýðýndan bu garip ve günahsýz aþýk ölürse yazýk olur." dedi. Misal olsun diyede þu hikayeciði anlattý:

Günün birinde bir adam Ýbrahim Halil'in konuðu olur. Konuðu derki: "Bir oðlun var, kurban et." Hemen hançeri alýr eline. Bir eliyle de tutar oðlunun kolunu Ýbrahim. Ama onun sarý benzine bakar, yüreði yanar. Bunun üzerine oðlu: "Baba ,kes baþýmý ,hiç doðmamýþ say beni." der. Sabrýn yolu budur iþte. Dostluðun þartý candan vazgeçmektir, Pervane de canana kavuþmak ümidiyle canýndan geçti.

Bu hikayeyi dinleyince MUM!un yüreði sýzladý. Bu gece nefesin yürek eritiyor Meþþate." dedi. Aþk çeraðýný yaktý. Aþkýnda sadýk olan , sevgiliyi kendine aþýk etmez miydi?
Artýk MUM da yana yakýla aðlýyor ,gözyaþlarý eteklerine kadar süzülüyordu. "Onu bana getir Meþþate." dedi. Meþþate Pervane'ye koþtu.
" Pervane,sana kavuþma haberi getirdim." dedi. "Osana aþýk sen ona. Peki söyle bakalým maþuk nerde?". dedi. "Aþkta ayný renge giren iki kiþi vuslata nail olur. Yarin seni kavuþmaya davet etti ." dedi.

Pervane bunlarý duyunca gözlerinin yaþý arttý. "Senin müjdenle canlandým." dedi. "Bir yarým caným kaldý. Onu da sana vermek isterdim; ama ne yapayým ki yare canýmdan baþka verecek bir þeyim kalmadý."

Akþam oldu. PERVANE þevkle yürüdü, eþiðe bastý. ALLAH'ýn adýný anarak eve girdi. Altýn þamdanlar altýnda MUM beyaz giysilere bürünmüþtü. Göz göze gelince, aþýk ile maþuk aðlamaya baþladýlar.PERVANE yürekten bir ah çekerek dönmeye baþladý. O gümüþ tenli ile kucaklaþýnca yaralý yüreði tutuþtu. Sersemleþip topraða düþtü. Gözü,gönlü canandaydý caný olduðu sürece. Sonunda acýsýndan baþýný yere koydu ve vücudundaki yangýnla can verdi...
PERVANE þevk ile canýný verdikten sonra MUM o üzüntü içinde yakasýný, baðrýný parçaladý. Sevgi ateþi, içinde alevlendi. Kederinden can ipi tutuþtu. Gönül ateþi yakasýndan taþtý. Yüreðinden ateþler yaðdýran bir ahh çekti. Seher vaktine kadar içindeki ateþle eridi eridi... PERVANE'yi kucaðýna aldý ve yüzünü onun yüzüne koydu. Sonunda muradýný alamayan PERVANE ile MUM birleþti. Kederden yüreði yanan MUM da yarinin vuslatýna erdi. Maþuk ölürdü de aþýk sað mý kalýrdý?

Sonra bu iki aþýk Hace Nur'un mezarýna defnedildiler..
Yattýklarý yer nurla olsun...