Sessiz sedasýz kaçýyor anlamlar
Mor menekþedeki gözyaþý
Ekmeðimdeki mutluluk,
Saçýna tutturduðum kalbim…
Saçýndaki siyahlar gibi göç ediyor
Beyazlara…


Beyazlar aðlýyor kaderlerinin beyazýna…


Bütün zamanlar zamansýz zamanlarý topluyor.
Büküle büküle kývrýlan tutuþlarýn
Koptuklarý yerleri dikiyor iðne ipliksiz…
Aynalarda gördüðüm ama aslýnda
Görmeyip m(ý/i)þ gibi yaptýðým bütün oyunlarý
Yalan yanlýþ þu bilmem ne dünyayý,
Benden göç eden bütün göçebeleri
Gelme dur dediðim söylenmemiþ sözlerimi
Söküyorum ellerimde iðne iplik…


Beyazlar süzülüyor siyahlara
Siyahlar üzülüyor beyaz olamayýþlarýna
Herkes kendininkini
Baþkasýnda görünce kýymete bindiriyor
Ama trenler çoktan uzaklaþýyor
Ayrý ayrý yönlere…
Velhasýlý geç kalýyoruz birbirimize


Dýþý bahar, içi güz oluyor suretimin…
Aynalar konuþuyor, güz de bir bahar diye…
Oyunlar þaþýyor
Kaðýtlar kopuyor öpüþtükleri yerden
Bardaklar çatlýyor en ince yerinden…
Gizlerin içinde bir iz kalýyor
Sessiz bir iz…


Bir çýðlýktýr kopuyor ötelerden…
Kalbime sokuluyor sebebi senden bir sancý
Ölüyor içimde bir can
Kalbime doðduðun yerden bir mezar taþý yükseliyor
Ellerimde anýlar gece vakti gömüyorum seni…
Senden baþka sensizlik biliyor bir bunu
Bir kýyamettir kopuyor kýyametin içinden…



Kýyama duruyor dünya
Rükuya göç ediyor kalbim
Kýyametin kýyamýnda kalýyor bedenim…
Secdede bedenimi eðemediðime aðlýyorsun sen
Sevda sözlerini tutuyor,
Gözlerini tuzsuz yaþlarla yýkýyorsun
Çoktan geçmiþ trenlerin
Kara dumanlarý sarýyor her bir yanýný.


Sen secdede bir mim
Ben kýyamda bir elif oluyorum…
Bir vav eðikliðinde buluþamýyor sevdamýz…


Çaðla GÖKDENÝZ