Ýçimdekileri dökmek o kadar zor ki;
O kadar zor ki beni anlamak, ben bile kendimi anlayamazken…
O kadar zor ki baþkasýnýn anlamasýný beklemek.
Alýþmak öylesine zor ki, yaþanýlan her þeyi yaþanmamýþ gibi yaþamaya
Yaþanýlan onca birikimleri göz ardý edip her gün yeni bir acý çekmek
Yaþanýlan onca yaþanmýþlýklara raðmen, hayata karþý hep acemi olmak,
Bu yaþanmýþ binlerce yaþanmýþlýklara raðmen hep üzülmek, hayal kýrýklýðý yaþamak
Evet binlerce hayal kýrýklýðý yaþýyoruz, çünkü hep bir umut arýyoruz
Ya olursa diyoruz kendi kendimize,
Gözlerimiz umudu arýyor, kalbimiz hep o ufak bir umut için atýyor…
Her yeni umutlarla baþlanmýþ þeyler de hüsrana uðradýðýnda
Gene mi diyorsun, gene mi boþ hayaller
Ýþte o an sayýsýz hayal kýrýklýklarýnýn arasýna yeni bir tane daha ekleniyor ve iyice çekiliyorsun kabuðuna…
Öyle an geliyor ki artýk umut etmek bile istemiyorsun,
Ýþte belki de bir insanýn hayatýný çekilmez hale sokacak dönem oluyor, hayattan umutlarýný kestiðin zaman.
Umut et metken korkar mý bir insan, sonunda gene hayal kýrýklýðý yaþayacaðým diye
Umut etmeden yaþayabilir mi insan, tutunabilir mi hayatta umuttan baþka bir dala
Ýnsan hep korkuyla yaþar mý?
Umut etmeden yaþayabilir mi insan?

Ýnsanlarýn yüzünde hiç güven aradýn mý?
Onlarýn aðzýndan çýkan her cümle doðru mu acaba diyerek dürüstlük aradýn mý hiç?
Her gözlerine baktýðýnda sýcak bir güven aradýn mý, bunlarýn hiç birini bulamayacaðýný bile bile
Hiç insanlardan güven dilendin mi?
Yeter artýk dediðin nokta oldu mu?
Herkes birbiriyle menfaat üzerine beraberken, birbirlerinden hep çýkar ararken
Ne olur doðruluk diye baðýrdýn mý hiç…
Senin yaptýðýn normalken, seni deli diye gösterdiler mi?
Sýrf samimiyet ararken, doðruluk isterken
Ýþte bu saf o dedikleri oldu mu?
Hayat bu kadar acýmasýzken, bir umut daha nasýl beklerim,
Nasýl bakarým umutlu gözlerle hayata?
Sonunda bir hayal kýrýklýðý olacaðýný bile bile
Nasýl bir kere daha akýtýrým gözyaþlarýmý, nasýl bir hayal kýrýklýðý daha eklerim onca yaþanmýþlýklara….