"Bir istanbullunun iki þeyi bilmesi gerekir,'
derdi annanem.'
Çiçeklerin ve balýklarýnmevsimlerini.
'Bunlarý bilmeyen istanbullu deðildir.
Haa bir de rüzgarlarýný tanýyacaksýn stanbul'un.Lodosu, poyrazý, karayeli,keþiþlemeyi..."


Doðduðum þehir ...

Hiçbir iklimini bilmediðim , erguvanlarýnýn ýhlamurlarýnýn ne zaman açtýðýný unuttuðum þehir Ýstanbul...

Nefes almaya çalýþtýðým Þehir istanbul...

Bana bir kadýnýn gamzesindeki gizli gülümsemeyi anýmsatan ,

Çoðu zaman içindeki hüznü hissettiðim þehir,

içindeki masumiyeti yitirmiþ þehir Ýstanbul,

Belki ondandýr Ýstanbullu olmayý baraþamam...

Kendimi Ýstanbullu hissedememem...

Hiç sevememiþimdir bu þehri,

Bir gün ansýzýn rüyalarýma girmiþ,

Arsýz bir orospu gibi kandýrmýþtýr beni,

Kopmak isterim kopamam,

Tutkunu ve tutsaðý olmuþ,

Baðlanmýþýmdýr ...

Son Þehrimdir ...