anneciðim babacýðým nerde o günler diye baþlayan cümleler kurar oldum.ben ne zaman büyüdüm böyle eski günleri hatýrlarken içi burkulan bir genc kýz olmuþum farketmeden.ne zaman oldu bu?sizin el bebek gül bebek büyüttüðünüz kýz þimdi bu koskoca dünyanýn yükünü tek baþýna omuzluyor.ben geçmiþime dönmek istiyorum annemin bana ninniler söylediði babamýn dizlerine oturup ablamý þikayet ettiðim o günlere.ama bu imkansýz deðil mi?anne bana babamla nasýl tanýþtýðýný anlatýrmýsýn diyen kýz çocuðuna annemin gülümseyerek evet küçük haným gel de anlatalým bakalým dediði günleri hatýrlýyorum.büyük bir heyecanla kucaðýna oturup senin anlatmaný beklerken o anlarýn hic bitmemesini isterdim.senin hep o þefkat dolu kucaðýnda ölene kadar bir ömür boyu ayrýlmayalým anne demiþtim.beni yanlýz býrakmayacaksýn deðil mi anne?dediðimde gözlerindeki o sýcaklýkla gülümseyerek hayýr yavrum seni asla býrakmayacagým demiþtin.ve babamla tanýþtýðýnýz o günleri anlatmaya baþlamýþtýn anne.