Herkese içten merhabalar. Sizlere yazý aracýlýðýyla ulaþmak o kadar keyifli ki nasýl uzunca bir ara verdiðime kendim bile þaþýrýyorum. Ama hayat koþullarý malüm insaný lükslerinden alýkoyuyor.
Þu sýralar yeni yeni heyecanlarý alýþkanlýk haline getirmenin peþindeyim. Hayatýmda yeni bir sayfanýn açýldýðýný söylemek çok da anlamsýz olmaz. hatta bu sayfaya yazýlacak olan sözlerin tüm hayatýmý etkileyeceðini de... Zaman aleyhimize mi iþler lehimize mi bilinme ama bizden bir þeyler alýp götüreceði garanti.
Türkiye'de her gencin girmek zorunda olduðu þu aptal sýnava ben de girdim ve hayatýmýn þimdiye kadarki en radikal deðiþikliðini yaþayýp Muðla'ya geldim. Ýyiy kötü, güzel çirkin demeyeceðim. Ama psikolojik olarak asþýrý yorucu bi deðiþim. ve bu yorgunluk da haliyle yazý yazmama, iþime odaklanmama engel oluyor. Zaten öðrencilikte geniþ zamanlar, rahat koltuklar da beklemiyor sizi.
Her neyse... hayatýmýn bundan sonrasýnda neler olacaðý beni ilgilendirir. Fakat ayný zamanda beni ilgilendiren bir þey daha var. Sizler. Eðer sizler için doðru cümleleri kuramayýp, doðru iþler yapamazsam çok üzülürüm. Ama çok þükür þimdilik böyle bir duru söz konusu deðil. Yazýmý severek okuyan, kazara okuyan, seven, "hýmmmm fena deðil." diyen, demeyen herkesi kocaman öpüyorum.
yürekten sevgilerimle
gülçin daðhan