VUSLATA BÝR TEBESSÜM KALA


Avuntular nafile ayrýlýk hayal
Ve gidiþin bir bebeðin yüreðindeki infazým
Düþlere yolculuðumun baþlama vakti
Ýyi de
Duygu saðanaðýnda saçak altý bulma telaþým neden

Maviye ýsmarlýyor seni gönlüm
Rýhtýmda bekleme hakkým olsun diye
Sen gidiyorsun
Neden hep kalan ben oluyorum

Titriyor
Göz yaþlarým
Kalesini kaybeden
Karanlýklar
Gibi

Bir yýldýz kayýyor gönül göðümde
Dayanýyor köprücük kemiðine can
Bitiyor peþin ekþiyor yüzler
Ateþe sunuluyor tutulan perçemler

Sen dudaklarýn rüzgar
Varlýðýn hayal
Renklerin uçuk
Ve
Tebessümün kaçamak
Söyleyemediklerim ellerinde

Cebimdeki soðukluk nazarýnda birikiyor bulutlar
Arýyorum vedaý buseleyen
Gözlerine deðmek için
Son birliktelik anlarýnda
Sarýlýyorum çaresizliðin yanaklarýna
Kýyasýya tuvallere gözyaþý sunsun diye

Nafile
Yaðmurla çizilen
Dilenci kýz masumiyeti çaresizliðim
Gün ýþýðýna nisbet karanlýklar
An bir gönül ölümü

Medet
Nevruz kokan bakýþlarda saltanatýn yelesi artýk gözlerin
Arta kalan sana olan sevda gizemim
Ve
Karanfil sokaklý þarkýlarda göçüyorsun
Ardýnda güvercin ölümlü kirpiklerindeki hüznüm.


A.Vahap DAÐKILIÇ.
Bu þiir Þairin GÜN GÖRMEMÝÞ DÜÞLER adlý þiir kitabýndan alýnmýþtýr.